Czas krótki, niepewny, świętość daleka, czyń, co czynisz.

 Nie kupujesz rzeczy za pieniądze.
Kupujesz je za czas poświęcony na zdobycie tych pieniędzy.

 Najbardziej cenną rzeczą, jaką możesz komuś dać jest... czas – dajesz mu w ten sposób cząstkę swojego życia, której już nie odzyskasz.

 Czas i zdrowie to dwa cenne skarby, których nie rozpoznajemy i nie doceniamy dopóki się nie wyczerpią.

 Nie warto marnować swojego życia na zmartwienia o przeszłość i przyszłość. Czas, który marnujemy na to, to stracony czas. Czas jest bezcenny, nie możemy go odzyskać. Skupmy się na teraźniejszości, bo to jest to, co naprawdę liczy się w życiu.

 Czas jest jak rzeka, nie możemy dotknąć dwa razy tej samej wody, ponieważ płynąca woda, którą dotkniemy raz, już dawno przepłynęła i nigdy więcej nie powróci.

 Możesz być z kimś przez dwa lata i nie poczuć nic szczególnego. Możesz być z kimś przez dwa miesiące i poczuć wszystko. Czas to nie miernik.

 Czas jest najlepszym nauczycielem, niestety zabija wszystkich swoich uczniów.

 Czas jest tym jedynym klejnotem, którym rzucamy nie zastanawiając się nad jego wartością. Często mija zanim zdajemy sobie sprawę z jego wartości.

 Dawanie czasowi czasu zawsze było najlepszym sposobem, jak świat światem.

 Czas ma to do siebie, że zdaje się płynąć wolno kiedy jesteśmy młodzi, lecz przybiera na prędkości, gdy starzejemy się. Pamiętaj, że każda chwila jest cenna, więc staraj się żyć pełnią życia.