Nie wiedziałam jak sobie umeblować czas.
Nie wiedziałam jak sobie umeblować czas.
Niekiedy czas mija zbyt szybko.
Życie jest tak krótkie, a dzień rozpoczyna się tak wcześnie, i czas jest jak zawsze niewystarczający.
Czas ucieka wieczność czeka..
Czas, który widzi i słyszy wszystko, zanim jeszcze to się stało, zna przyszłość jak przeszłość, i nie musi biec z wydarzeniem, żeby znać je jako już dokonane.
Czas to rzeka, której brzegiem jest teraźniejszość, źródłem przyszłość, a przepływ to przeszłość.
Czas jest jak rzeka, którą nie można dotknąć dwa razy, ponieważ woda, której dotknąłeś już uciekła i nigdy nie powróci
Czas jest rzeką biegnącą poprzez moje ziemskie dni. A kiedy zanurzam palce w jego nurt, cichym fale odrywają się od moich dłoni i płyną zgodnie z rzędem przeznaczenia. Moja samość wraca do mnie. Wszystko jest jak jest, a ja jestem jak jestem.
Każde słowo jest jak niepotrzebna
plama na ciszy i nicości.
Nawet najdłuższy czas nie wystarcza, kiedy kocha się jakieś miejsce miłością tak zachłanną.
Czas jest jak rzeka, którą nie można dotknąć tą samą wodą, bo woda, którą dotkałeś płynie do końca. Woda, którą dotkniesz następnie, jest już inna woda, a jednak ten sam czas.