Po co ludziom dzieci, jeśli nie mają dla nich czasu?
Po co ludziom dzieci, jeśli nie mają dla nich czasu?
Nie wiedziałam jak sobie umeblować czas.
Poddać się, to wydać na siebie wyrok,
który, nie da Nam o Sobie zapomnieć,
w smutnych chwilach.
Czas jest najcenniejszą rzeczą, jaką człowiek może stracić. Gdy go marnujemy, marnujemy siebie. Czasu nie da się odzyskać. To on jest źródłem naszej pamięci i nadziei.
Czas jest jak rzeka, którą nie można przekroczyć dwa razy na tym samym miejscu, zawsze płynie, niezmiennie zmieniając wszystko w swoim otoczeniu.
Czas to nieprzebrany pokład mądrości i doświadczenia, które ludzkość zdobywa co dnia, z godziny na godzinę, a nawet z sekundy na sekundę.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, ponieważ przepływająca woda zawsze będzie inna. Więc ciesz się każdym momentem życia.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo przepływająca woda zawsze zostawia za sobą coś nowego.
Czas jest jak rzeka. Nie możemy dotknąć tej samej wody dwa razy, bo przepływająca woda, której dotknęliśmy, przepłynie już dalej. Życie zbyt krótkie, aby spędzić je na gniewie.
Nie licz godzin, które mijałeś, bo to czas przeszły. Nie oczekuj godzin nadchodzących, bo to czas przyszły. Cień twojego poprzednika już dawno przeminął, a cień twojego następcy jeszcze nie nadszedł.
Czas jest postrzegany jako coś nieosobistego, obiektywnego, jako swoisty format, w którym istnieje całe nasze życie, gdy na prawdę jest – niejako paradoxalnie – najosobistowszym aspektem naszego bytowania.