
Czas przemija nierówno – raz rwie przed siebie, to znów ...
Czas przemija nierówno – raz rwie przed siebie,
to znów niemiłosiernie się dłuży – ale mimo to przemija.
Nie marnuj czasu, bo to materiał, z którego zrobione jest życie. Czas to największa mądrość i najtrudniejszy nauczyciel, bo najpierw daje nam egzamin, a później lekcje.
Czas, ten kosmiczny rzemieślnik, majsterkujący w swym niematerialnym warsztacie, zawsze działa w kierunku doskonałości. Nie spieszy się, nie obawia się późności. Czekania na odpowiedni moment, na tę optymalną chwilę.
Był kiedyś świat,
który znaliśmy,
ale poszedł naprzód.
Czas jest jak rzeka - nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo woda, której dotknąłeś, pójdzie już dalej. Ciesz się więc każdym momentem życia.
Czas jest najbardziej cennym zasobem, którego nie można odzyskać. Nauczyć się go szanować to prawdziwa sztuka życia.
Dobrze tak nie pamiętać, naprawdę. Każdemu polecam amnezję na starość.
Czas, który ucieka nam przez palce jest jedynym, który nas nie zwodzi. Czas jest istotą życia, najważniejszym składnikiem każdej decyzji, każdej próby, każdego dzisiaj.
Czas to rzeka, która nieustannie płynie, nie zważając na to, czy jesteśmy gotowi iść z prądem, czy też wolimy tkwić w miejscu.
W życiu człowieka czas jest tym samym, czym w sonacie powtarzające się motywy muzyczne. Porządek pór roku zawsze taki sam, a jednak zawsze inny. Człowiek jest zawsze ten sam, a jednak zawsze inny.
Czas jest najcenniejszą rzeczą, którą posiadamy. Nie można go kupić, nie można go powtórzyć. Po minucie, minuta ta jest już stracona na zawsze.