
Jak to mówią – czas nie guma, budzik nie sanki.
Jak to mówią – czas nie guma, budzik nie sanki.
Rak czasu zżera nas po kawałku.
Czas, którego nie widać, nie czuje się i nie można go zatrzymać. Najcenniejsza waluta na świecie. Niezależnie od tego, jak bogati jesteśmy, nie możemy go kupić.
Nie marnuj czasu, bo to szpitalna pościel, na której się do końca będziesz kłaść. Pamiętaj, że kiedy umierasz, nie możesz zabrać ze sobą żadnej z gromadzonych przez całe życie minut.
Czas jest bardziej cenny niż złoto. Możesz zdobyć więcej złota, ale nie możesz zdobyć więcej czasu. Kiedy go tracisz, nie możesz go odzyskać.
Nie marnuj czasu, bo to materiał, z którego życie jest zrobione.
Życie jest kroplą w oceanie wieczności, chwilą w nieskończoności czasu. Cokolwiek robimy, czego doświadczamy, to tylko chwilowe mgnienie w przepełnionym wszechświecie narodzin, życia i śmierci.
Czas jest tym, czego najmniej nam wystarcza, a jest to jedyne, co mamy. Zrozumienie tego paradoksu jest początkiem mądrości.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo przepływała i przepływa, ciągle. Ciesz się każdym momentem życia.
Czas jest jak rzeka. Nie możemy dotknąć tej samej wody dwa razy, ponieważ prędko strumienia, który przepłynął, nigdy nie będzie można doświadczyć ponownie. Ciesz się każdym momentem życia.
Czas jest tym, czego nam brakuje. A więc myślimy, że zabija nas. Ale tak naprawdę, to zabijamy go.