Zebranie to najbardziej pracowity sposób tracenia czasu.

 Czas to najcenniejsza waluta, jaką mamy. Jeśli to zrozumiesz, zaczniesz go inaczej spędzać.

 Nie warto tracić czasu na zastanawianie się, co by było, gdyby... Lepiej zająć się tym, co będzie. Bo czas jest jak rzeka - kiedy raz przepłynie, nie da się go odzyskać.

 Czas to jedynie koncepcja stworzona przez człowieka, nieubłagana, a zarazem nieuchwytna. Ucieka tam, gdzie chce i kiedy chce, bez względu na nasze pragnienia i oczekiwania. Gdy go marnotrawimy, zniknie bezpowrotnie, a gdy go oszczędzamy, nigdy nie jesteśmy pewni czy rzeczywiście go oszczędziliśmy.

 Musi zdarzyć się coś szczególnego, by zrozumieć, że nie jesteśmy nieśmiertelni. Czas to coś, co nie wraca, to jest klejnot, którego nie należy marnować.

 Czas, który widzi i słyszy wszystko, zanim jeszcze to się stało, zna przyszłość jak przeszłość, i nie musi biec z wydarzeniem, żeby znać je jako już dokonane.

 Grunt nie przywiązywać się do niczego. Do czego się przywiążesz, to chciałbyś zatrzymać. A zatrzymać w życiu nie można nic.

 Ważne jest nie to, ile mamy
czasu, ale to, co z nim zrobimy.

 Odważnym los sprzyja.

 Dwie rzeczy napełniają duszę coraz nowym i wzrastającym podziwem i euforią, im częściej i trwalej zastanawia się nad nimi: niebo gwiaździste nade mną i prawo moralne we mnie.

 Czas jest jednocześnie najcenniejszym i najbardziej nieodzownym składnikiem naszego życia, który przemija nieubłaganie i którego nigdy nie można odzyskać.