Życie jest przecież...dosyć bolesną formą spędzania czasu.

 Człowiek, który odczuwa, jak cenny jest każdy moment, zrobi coś z tego. To jest główna różnica między nami, a nimi.

 Czas to zasób, którego nie można kupić, nie można go odzyskać, nie można go zatrzymać. Czas nie zna litości, nie czeka. Czas niczym rzeka, płynie nieustannie do przodu, niewzruszenie. Po każdym straconym dniu jesteśmy o jeden dzień bliżej naszego ostatecznego celu.

 Czas jest jak rzeka. Nie możemy dotknąć tej samej wody dwa razy, ponieważ upływająca woda, którą kiedyś dotknięto, jest już daleko i ta, która nadejdzie, jeszcze nie jest tu. Cieszmy się każdym momentem.

 Proszę pamiętać, że "trwonienie czasu" to najwłaściwsza metafora śmierci.

 Są ludzie, którzy marnują czas, nie potrafiąc zdecydować, kiedy skończyć coś odmienne i kiedy zacząć coś nowego. I są tacy, którzy wykorzystują każdy marnowany przez innych moment.

 Czas jest najważniejszy zasób, którego nie możemy odtworzyć. Marnotrawienie swojego czasu na rzeczy nieistotne oznacza marnotrawienie swojego życia.

 Czas to najbardziej nieoceniony nauczyciel. Pokazuje nam prawdę o rzeczach nieodkrytych, ukazuje nam wartość chwil, które umknęły nam niepostrzeżenie. Czas uczy nas cierpliwości, ale przede wszystkim pokazuje, że to co wydaje się ważne dziś, jutro może nie mieć żadnego znaczenia.

 Czas jest najbardziej nieocenionym z zasobów ludzkości, najrzadszym ze skarbów, dlatego warto wykorzystywać go mądrze, warto kochać, cenić co dnia i uczyć się na błędach.

 Nie warto marnować swojego życia na zmartwienia o przeszłość i przyszłość. Czas, który marnujemy na to, to stracony czas. Czas jest bezcenny, nie możemy go odzyskać. Skupmy się na teraźniejszości, bo to jest to, co naprawdę liczy się w życiu.

 Nie marnuj czasu, bo to jest materiał, z którego zbudowane jest życie.