
Rak czasu zżera nas po kawałku.
Rak czasu zżera nas po kawałku.
Czas to pies goniący własny ogon. Im bardziej się spieszy, tym bardziej oddala się od celu.
Widzicie tych ludzi za mną? Pędzą do pracy nie zwracając uwagi na nikogo. Czasem jesteśmy tak zagonieni, że zapominamy cieszyć się pięknem życia. A warto jest podnieść oczy i wyjąć słuchawki z uszu! Zauważmy ludzi obok, może ktoś będzie chciał nas pozdrowić, przytulić się... Zapytajcie kogoś, czy przypadkiem nie potrzebuje pomocy. Wiecie kilka lat temu miałem depresję. Nikomu o tym nie mówiłem.
Sam musiałem podjąć wysiłek, by zawalczyć o swoje szczęście. Teraz wiem, że każdy dzień jest cenny! Być może nie będzie jutra, trzeba więc zacząć żyć już dziś.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo płynąca woda, której dotknąłeś, przepłynie już dalej. Ciesz się każdym momentem.
Nie mów, że czasu brak. Masz tyle samo do dyspozycji, co wszyscy inni ludzie. A jeżeli nie potrafisz zrobić wszystkiego, co chcesz, to oznacza po prostu, że potrzebujesz więcej czasu, niż ci przydzielono. Powtarzasz, że chciałbyś mieć więcej czasu. W istocie, każe cię trochę więcej czasu na niewłaściwe zużycie.
Czas jest najważniejszy zasób, którego nie możemy odtworzyć. Marnotrawienie swojego czasu na rzeczy nieistotne oznacza marnotrawienie swojego życia.
Czas jest wymiarem, w którym występuje fenomen miłości, ale także fenomen zła. Kontrola czasu oznacza kontrolę tych dwóch zagadnień.
Czas to jedyny sprawiedliwy sędzia, rozstrzygający spór o wartość człowieka. Kto zasiedział się na przystanku bytu, ten nigdy nie zrozumie sensu podróży.
Czas jest jak rzeka, nie możesz dwukrotnie dotknąć tej samej wody, bo płynąca, która przeszła, nigdy nie powróci. Ciesz się więc każdą chwilą, którą życie ci daje.
Czas jest jak rzeka, która nie płynie równo, lecz porusza się falami i kłębami.
Czas jest jedyną rzeczą, której nie można namierzyć. To jest bezcenne i gdy raz mija, nigdy nie powraca.