Czas to nie kaseta magnetofonowa, którą można przesuwać w przód ...

 Czas krótki, niepewny, świętość daleka, czyń, co czynisz.

 Nie marnuj czasu, bo z życiem jest jak z balonem – tylko jedno małe ukłucie, a całe piękno znika bezpowrotnie.

 W życiu człowieka czas jest tym samym, czym w sonacie powtarzające się motywy muzyczne. Porządek pór roku zawsze taki sam, a jednak zawsze inny. Człowiek jest zawsze ten sam, a jednak zawsze inny.

 Czas jest jak rzeka, której wody spływają nieubłagalnie. Człowiek nie może dotknąć tej samej wody dwa razy, bo ta, która przepłynęła, nigdy już nie powróci.

 Czas jest jak rzeka, na której płynie nasze życie. Nie możemy dotknąć tej samej wody dwukrotnie, bo woda, którą dotknęliśmy, przepływa dalej. Taka jest również chwila, która minęła, nie wróci już nigdy.

 Nie mierzę swojego życia latami. Mierzę je chwilami i wszystkim, co robię, by te chwile sprawiły, że czuję się żywy. Chwile, które przekraczają granice. Nie chcę osiągnąć pięknego końca. Chcę piękna bez końca.

 Czas to zasób, którego nie można kupić, nie można go odzyskać, nie można go zatrzymać. Czas nie zna litości, nie czeka. Czas niczym rzeka, płynie nieustannie do przodu, niewzruszenie. Po każdym straconym dniu jesteśmy o jeden dzień bliżej naszego ostatecznego celu.

 Nie wiedziałam jak sobie umeblować czas.

 Czas jest pewnego rodzaju rzeką, której nie możemy przekroczyć. Zanosi wszystko, co tworzymy, tworzy mury, które niszczą nasze marzenia i oddziela ludzi, z którymi bylibyśmy chcieli zostać na zawsze. Czas to niewidzialny władca, zawsze nieubłagany.

 Czas to rzecz, której najbardziej potrzebujemy, ale której najmniej dobrze używamy. Zdajemy sobie z tego sprawę dopiero w momentach, gdy go brakuje.