Czas ucieka wieczność czeka..

 Czas, który widzi i słyszy wszystko, zanim jeszcze to się stało, zna przyszłość jak przeszłość, i nie musi biec z wydarzeniem, żeby znać je jako już dokonane.

 Życie jest tak krótkie, a dzień rozpoczyna się tak wcześnie, i czas jest jak zawsze niewystarczający.

 Czas jest najbardziej nieocenionym z zasobów ludzkości, najrzadszym ze skarbów, dlatego warto wykorzystywać go mądrze, warto kochać, cenić co dnia i uczyć się na błędach.

 Czas jest rzeką, która zmywa wszystko, co rodzi się i kwitnie na jej brzegach; on nie zna wstrzymań ani opóźnień, jest surowy i nieubłagany jak śmierć, której jest zwiastunem.

 Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, ponieważ przepływająca woda już przepłynęła i nigdy nie przepłynie ponownie. Ciesz się każdym momentem.

 Bo kiedy nadchodzi wieczór,
wszystkie wspomnienia wracają.

 Gdybyśmy nie umierali, czas byłby tylko wymiarem przestrzeni. W takiej przestrzeni człowiek mógłby być wszędzie naraz. Umieranie uniemożliwia nam bycie wszędzie naraz, narzucając nam bycie zawsze tu i teraz.

 Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tych samych wód dwukrotnie, bo woda, której dotknąłeś, pływa dalej i inna przepływa do ciebie. Tak samo chwile, które bardzo chciałbyś utrzymać, uciekają z twoich rąk, pozostawiając ci jedynie wspomnienia.

 Czas to najdoskonalszy z nauczycieli. Tylko on potrafi pokazać nam kto naprawdę jest naszym przyjacielem, a kto jedynie udaje.

 Nie mierz czasu godzinami, ale tym, co osiągnąłeś. Nie mierz dystansu kilometrami, ale tym, co pokonałeś. Nie mierz życia latami, ale tym, co zrobiłeś i kim jesteś.