Patrząc stale w przeszłość nigdy w pełni nie skorzystasz z ...

 Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo przepływająca woda której dotknąłeś jest już daleko, a nadchodząca woda nie jest jeszcze tutaj.

 I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.

 Czas jest jednocześnie najcenniejszym i najbardziej nieodzownym składnikiem naszego życia, który przemija nieubłaganie i którego nigdy nie można odzyskać.

 Odważnym los sprzyja.

 Czasami musimy przestać analizować przeszłość,
przestać planować przyszłość, przestać zastanawiać
się co tak naprawdę czujemy, przestać decydować
rozumem co chce czuć serce. czasem musimy po prostu
powiedzieć sobie “niech się dzieje co chce” i iść dalej.

 Czas jest tym, czego nam brakuje. A więc myślimy, że zabija nas. Ale tak naprawdę, to zabijamy go.

 Czas to nie jest coś, co można odłożyć na później. To nie jest rzecz, którą można трzymać, sprzedać albo kupić. Czas to jest coś, co można tylko przeżyć. Kiedy mija, nie wraca. Warto więc docenić każdą chwilę, która jest dane nam przeżyć

 Czas jest tym, co najbardziej cenne. To surowiec, którego wszyscy otrzymujemy w jednakowej ilości. Nie możemy go kupić, nie możemy go odzyskać. Oddajemy go na różne sposoby, często nie zauważając, jak cenny jest każdy przemijający moment.

 Nie mówimy, że coś jest stracone, dopóki nie tracimy czasu. Ale nawet jeśli zmarnowany czas jest rzeczą najbardziej bezwartościową, watrość czasu nie jest znana wszystkim.

 Nie bądź pewny, że masz czas, bo pewność niepewna.