
Kochać człowieka, to znaczy mieć czas, nie śpieszyć się, być ...
Kochać człowieka, to znaczy mieć czas, nie śpieszyć się, być obecnym dla niego.
Nie trać złotej godziny spotkania dla powitania, zegarek bić może, ale czas nigdy nie wróci do tych, którzy stracili.
Twoje czas jest ograniczony, nie marnuj go na bycie kimś, kim nie jesteś. Nie bądź uwięziony dogmatem - którym jest życie prowadzone według myśli innych ludzi. Nie pozwól, że szum cudzych opinii zagłusza twój własny wewnętrzny głos. Najważniejsze: odważ się podążać za swoim sercem i intuicją.
Są ludzie, przy których wszystkie zegarki chodzą nam zbyt szybko i każda noc jest za krótka na sen.
Czas nie jest z gumy. Każdy, wcześniej czy później, będzie wąchał kwiatki od spodu.
Poza tym jest na świecie taki rodzaj smutku, którego nie można wyrazić łzami. Nie można go nikomu wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać żadnego kształtu, osiada ciasno na dnie serca jak śnieg podczas bezwietrznej nocy.
Czas jest jak rzeka, której brzegów nie możemy dostrzec. Płyniemy z prądem, a między narodzinami a śmiercią jest tylko chwila słońca przez liście drzew.
Czas jest najbardziej cenną rzeczą, jaką możemy spędzić. Dlatego ważne jest, aby spędzać go świadomie, nie marnując na rzeczy, które nas nie rozwijają, nie dają radości. Czasu nie można cofnąć, nie można go odzyskać. Gdy mija, pozostaje tylko to, co zrobiliśmy z nim, jak nim zarządziliśmy.
Trzeba pamiętać, że żyłam przeszłością, a to zabiera człowiekowi zbyt dużo czasu.
Ludzie są dziwni. Mając czas, marnują go, potem gdy już go nie mają, desperacki próbują zatrzymać to, co nie zatrzymuje się nigdy.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, ponieważ przepływająca woda zniknęła na zawsze. Żyj każdą minutę swojego życia