Kochać człowieka, to znaczy mieć czas, nie śpieszyć się, być ...

 Czas jest jedyną sprawą, której rzeczywistej istoty nie rozumiemy. Ucieka zbyt szybko, kiedy bawimy się bez trosk, a przemieszcza się zbyt powoli, kiedy smucimy się i tęsknimy.

 Nie pozwól, aby wczoraj
zabrało ci za dużo dzisiaj.

 Nie liczy się to, ile mamy lat. Liczy się to, jak je przeżyjemy. Strata czasu to strata życia. A opóźnianie – największa marnotrawstwo czasu: nie dość, że marnujemy to co odwlekamy, to jeszcze tracimy czas na zastanawianie się, kiedy zacząć.

 Czas jest najważniejszą rzeczą, jaką człowiek może stracić, bo nigdy jej nie odzyska. Czas przemija nieubłaganie, niezależnie od naszych uczuć, marzeń i pragnień.

 Niezłomną zasadą jest, że nawet najdłuższa podróż zaczyna się od pierwszego kroku. Wszystko, co robimy, mimo że jest małe, może mieć olbrzymie znaczenie dla tego, co przyjdzie później.

 Czasu nie można odwrócić, nie można go zatrzymać. Jest jak rzeka, która płynie nieubłaganie do morza, z każdym dniem, z każdą chwilą przeżywamy swoje życie, które puttput za chwilę stanie się przeszłością. Pamiętaj, że każda sekunda jest cenna i niepowtarzalna.

 Czas jest miejscem spóźnień.

 Rodzimy się w jeden dzień. Umieramy w jeden dzień. W jeden dzień możemy się zmienić. I w jeden dzień możemy się zakochać. Wszystko może się zdarzyć w ciągu zaledwie jednego dnia.

 Po co ludziom dzieci, jeśli nie mają dla nich czasu?

 Czas i tak każdemu dołoży, pamiętaj o tym.