Najbardziej cenną rzeczą, jaką możesz komuś dać jest... czas – ...
Najbardziej cenną rzeczą, jaką możesz komuś dać jest... czas – dajesz mu w ten sposób cząstkę swojego życia, której już nie odzyskasz.
Wśród wielkości rzeczy, które są wokoło nas, istnienie Nicości dzierży pierwsze miejsce, a władza jej obejmuje rzeczy, które nie mają bytu,
a jej istota tkwi w czasie, między przeszłością i przyszłością, i nie posiada zgoła teraźniejszości.
Czas zatrzymuje się w miejscu.
Prawdziwą miłość poznaje się nie
po jej sile, lecz po czasie jej trwania.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwukrotnie, bo płynąca woda, którą dotknąłeś, już przepłynęła i nigdy nie powróci. Ciesz się każdym momentem życia.
Czas to nie to, co zegar pokazuje. To jest coś, co zdarza się w umyśle. Kiedy myślisz, czas leci. Kiedy jesteś przerażony, czas się zatrzymuje. Czas może latać, czas może się skurczyć. Czas jest gumą, można go rozciągnąć lub skurczyć.
Nieważne, jak długo żyjesz, ale jak. Warto przepłynąć przez życie jak łódka, zostawiając za sobą białą falę mleka i miłości. Wtedy nic nie zginie.
Czas jest najcenniejszą rzeczą, którą posiadamy. Nie można go kupić, nie można go powtórzyć. Po minucie, minuta ta jest już stracona na zawsze.
Życie to w jakiś sposób nędza. Najwięcej zmartwień dostarcza nam przyszłość. Dlatego, jak pokazują starożytne zasługi, najdoskonalszeń dzięki mądrości, doszli do tego, iż żyli każdym dniem jak odrębnym życiem i omam smutku wpół usypiał ich pokój i odpoczynek.
Nie ma nić trudniejszego od czekania.
Muszę się z tym oswoić, poczuć, że jesteś
ze mną, nawet jeśli nie ma cię w pobliżu.
Nie bądź pewny, że masz czas, bo pewność niepewna.