
Najbardziej cenną rzeczą, jaką możesz komuś dać jest... czas – ...
Najbardziej cenną rzeczą, jaką możesz komuś dać jest... czas – dajesz mu w ten sposób cząstkę swojego życia, której już nie odzyskasz.
Są ludzie, którzy marnują czas, nie potrafiąc zdecydować, kiedy skończyć coś odmienne i kiedy zacząć coś nowego. I są tacy, którzy wykorzystują każdy marnowany przez innych moment.
Czas jest jak rzeka, której biegu nie można zatrzymać. To, co przeszło, jest martwe. Przyszłość nigdy nie następuje. Istnieje tylko wieczna teraźniejszość.
Czas, którego nie widać, nie czuje się i nie można go zatrzymać. Najcenniejsza waluta na świecie. Niezależnie od tego, jak bogati jesteśmy, nie możemy go kupić.
Nie wystarczy po prostu mijać czasu, trzeba go doświadczać i przede wszystkim, zrozumieć. Czas to nie tylko liczba, to także życie, pełne emocji, wyzwań i przemyśleń. Każda chwila jest cenna i niepowtarzalna.
Nie mów, że czas leci jak strzała, bo jeśli tak, to z kim sądzisz, że prowadzisz dyskusje? Ty mówisz, że czas leci, ale dyskusja zachodzi w czasie. Gdzie jest ten lot? Gdzie jest ten bieg? Wszystko jest tutaj i teraz. Sam jesteś czasem.
Czy Ciebie też ogarnia smutek,
kiedy myślami wracasz do cudownych chwil i wiesz, że możesz do nich już nie wrócić?
Życie to w jakiś sposób nędza. Najwięcej zmartwień dostarcza nam przyszłość. Dlatego, jak pokazują starożytne zasługi, najdoskonalszeń dzięki mądrości, doszli do tego, iż żyli każdym dniem jak odrębnym życiem i omam smutku wpół usypiał ich pokój i odpoczynek.
Pędzimy przez życie tak szybko, że zostajemy sami z sobą. Najstraszniejszy z naszych samotności, niż być samym w nocy.
Niezawodnym sposobem na stracenie tożsamości jest odwlekanie rzeczy na później. Zmarnowana chwila jest stratą oddechu życia. Przyrzekając sobie, że zaczniemy żyć „później”, wegetujemy w żałosnym stanie antycypowania naszej własnej egzystencji.
Czas jest najważniejszym składnikiem życia. Nie możemy go zatrzymać, nie możemy go odzyskać, dlatego musimy go docenić.