Czas jest błogosławieństwem nietrwałości, przypomnieniem o przemijalności, który pomaga nam docenić chwilę. Człowiek, który zna wartość czasu, nigdy go nie marnuje, ale korzysta z każdej sekundy z wyrazem wdzięczności na twarzy.
Znaleźliśmy się w miejscu, gdzie czas zamarł, a wspomnienia nie miały dostępu.
Czas to najcenniejszy zasób, jaki mamy. Wszystko inne możemy stracić i odzyskać, ale jeśli stracimy czas, jest on na zawsze stracony.
Czas to najcenniejszy skarb, który mamy. Każda sekunda, którą marnujemy, nigdy już do nas nie powróci. Nie ma człowieka na ziemi, który by miał więcej czasu niż ty. Każdego dnia, kiedy obudzisz się znów będziesz miał 24 godziny. Czas jest równy dla wszystkich.
Czas, którego nie widać, nie czuje się i nie można go zatrzymać. Najcenniejsza waluta na świecie. Niezależnie od tego, jak bogati jesteśmy, nie możemy go kupić.
Czas jest jak rzeka, w której nie można dwa razy postawić stopy, z obawy, że drugi raz to już nie będą te same wody, które minęły. Czas, jak rzeka, nieustannie się przemieszcza, kształtuje i przekształca wszystko w swoim związku.
Czas to jedynie koncepcja stworzona przez człowieka, nieubłagana, a zarazem nieuchwytna. Ucieka tam, gdzie chce i kiedy chce, bez względu na nasze pragnienia i oczekiwania. Gdy go marnotrawimy, zniknie bezpowrotnie, a gdy go oszczędzamy, nigdy nie jesteśmy pewni czy rzeczywiście go oszczędziliśmy.
Czas jest największym nauczycielem, mimo że zabił wszystkich, którzy odbyli u niego naukę.
Jak to mówią – czas nie guma, budzik nie sanki.
Najbardziej cenną rzeczą, jaką możesz komuś dać jest... czas – dajesz mu w ten sposób cząstkę swojego życia, której już nie odzyskasz.
