Czas jest jak rzeka, której wody spływają nieubłagalnie. Człowiek nie może dotknąć tej samej wody dwa razy, bo ta, która przepłynęła, nigdy już nie powróci.
Kiedy jesteś szczęśliwy, nie zauważasz upływu czasu. Kiedy jesteś smutny, czas wydaje się nieskończony. Ale prawdziwa sztuka polega na zrozumieniu, że zawsze mamy ten sam czas.
Czas nas uczy, zbyt często na własnych błędach, że życie nie jest basenem, lecz oceanem. Zbyt wielkim, by poznawać jego głębie. Zbyt nieprzewidywalnym, by przewidzieć jego sztormy. Zbyt pięknym, by go nie kochać.
Czas – najlepszy sędzia.
Czas to nie jest coś, co można odłożyć na później. To nie jest rzecz, którą można трzymać, sprzedać albo kupić. Czas to jest coś, co można tylko przeżyć. Kiedy mija, nie wraca. Warto więc docenić każdą chwilę, która jest dane nam przeżyć
Czas jest bardzo wolny dla tych, którzy czekają... Bardzo szybki dla tych, którzy się boją... Bardzo długi dla tych, którzy się smucą... Bardzo krótki dla tych, którzy się cieszą... Ale dla tych, którzy kochają, czas jest wiecznością.
Czas jest jednocześnie najcenniejszym i najbardziej nieodzownym składnikiem naszego życia, który przemija nieubłaganie i którego nigdy nie można odzyskać.
Czas to rzeka, która nieustannie płynie, nie zważając na to, czy jesteśmy gotowi iść z prądem, czy też wolimy tkwić w miejscu.
Czas szybko płynie i na nikogo nie czeka.
Czas jest królikiem, który zawsze ucieka. Czasami maksymalnym wysiłkiem udaje nam się go złapać za ogon, ale on zrywa się i ucieka, pozostawiając nas z pustymi rękami.
