Czas jest rzeką, która niesie wszystko, co znamy, i na końcu, gdy najmniej się go spodziewamy, zabrać nas też może
Czas to najdoskonalszy nauczyciel, lecz niestety zabija wszystkie swoje uczniów.
Nie mówimy, że coś jest stracone, dopóki nie tracimy czasu. Ale nawet jeśli zmarnowany czas jest rzeczą najbardziej bezwartościową, watrość czasu nie jest znana wszystkim.
Czas jest najbardziej naglącym nauczycielem w naszym życiu. On ciągle pędzi do przodu, nie dając nam chwili wytchnienia. A przecież wszystko, czego możemy się od niego nauczyć, musi zostać zrozumiane w odpowiednim czasie, bo tak niewiele mamy chwil na ziemi, by naprawdę żyć.
Czas to nieobecne ziarno, z którego rośnie cały świat. Nie można go zatrzymać, nie można go zapanować. Czasu nie można kupić, można go tylko przeżyć. Nie ma sensu go tracić, bo go nie odzyskamy.
Czas nie jest tym, co zdarza się ludziom. Czas jest rodzajem kontaktu. Czasem, wstępuje na ziemię i marzy.
Wysłuchajcie, jeśli mogę was poprowadzić przez świat. Wszyscy jesteśmy pasożytami czasu, wszytko od nas spada, rodząc strach i nadzieję. I trzeba też powiedzieć bardzo dokładnie, że niewielu z nas potrafi wykorzystać to co otrzymał.
Nie liczy się to co masz, ale jakim jesteś człowiekiem. Czas jest cenniejszy od pieniędzy. Możesz zyskać więcej pieniędzy, ale nie możesz zdobyć więcej czasu.
Są ludzie, przy których wszystkie zegarki chodzą nam zbyt szybko i każda noc jest za krótka na sen.
Czas jest najsurowszym z nauczycieli, z tego powodu, iż najpierw daje nam egzamin, a dopiero potem lekcje. W życiu jest zawsze tak, że najpierw musimy podjąć decyzje, a dopiero później dowiadujemy się, jakie konsekwencje niesie nasza decyzja.
