Czas przemija nierówno – raz rwie przed siebie,
to znów niemiłosiernie się dłuży – ale mimo to przemija.
Czas jest wszystkim, co masz ...
i pewnego dnia może się okazać,
że masz go mniej, niż sądzisz.
Czas, ten kosmiczny rzemieślnik, majsterkujący w swym niematerialnym warsztacie, zawsze działa w kierunku doskonałości. Nie spieszy się, nie obawia się późności. Czekania na odpowiedni moment, na tę optymalną chwilę.
Czasu nie można powstrzymać. Nie można go też przyspieszyć. Można tylko starać się, aby każda chwila życia miała sens.
Życie jest kroplą w oceanie wieczności, chwilą w nieskończoności czasu. Cokolwiek robimy, czego doświadczamy, to tylko chwilowe mgnienie w przepełnionym wszechświecie narodzin, życia i śmierci.
Najbardziej cenną rzeczą, jaką możesz komuś dać jest... czas – dajesz mu w ten sposób cząstkę swojego życia, której już nie odzyskasz.
Czas jest bardzo wolny dla tych, którzy czekają, bardzo szybki dla tych, którzy się boją, bardzo długi dla tych, którzy smucą się, bardzo krótki dla tych, którzy świętują. Ale dla tych, którzy kochają, czas nie istnieje.
Proszę pamiętać, że "trwonienie czasu" to najwłaściwsza metafora śmierci.
Nie liczy się czas, który przeżyłeś, ale ten, który zapamiętałeś. To są twoje życia.
Nie marnuj czasu, bo to jest materiał, z którego zbudowane jest życie.
