Czas jest tym, czego nam brakuje. A więc myślimy, że zabija nas. Ale tak naprawdę, to zabijamy go.
Czas, który ucieka nam przez palce jest jedynym, który nas nie zwodzi. Czas jest istotą życia, najważniejszym składnikiem każdej decyzji, każdej próby, każdego dzisiaj.
Czas też tak płynie
– z przyzwyczajenia
– coraz bardziej zabrudzony i zużyty.
Czas jest najcenniejszą rzeczą, jaką możemy posiąść, ale zbyt często o tym zapominamy. Przemija, nieubłaganie, a my, zamiast go doceniać, często go marnujemy na rzeczy nieistotne.
Czas jest najcenniejszą rzeczą, którą posiadamy. Nie można go kupić, nie można go powtórzyć. Po minucie, minuta ta jest już stracona na zawsze.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo płynąca woda, której dotknąłeś, już przepłynęła. Nie wróci nigdy.
Czas, który zobacza i słyszy wszystko, jest najmądrzejszym; bo czas daje odpowiedzi, ujawnia tajemnice, jest cierpliwy, a jego plansza, tymczasowo napisana bzdurami, w końcu zostaje oczyśćzona.
Nie marnuj czasu, bo to materiał, z którego zrobione jest życie.
Czas jest jak rzeka, której wody toczą się nieustannie w przód, nie można wejść do tej samej rzeki dwukrotnie.
Życie jest piękne tylko dlatego, że jest przemijające. Po co by nam było cokolwiek cenić, skoro wszystko by było wieczne? Są na świecie rzeczy bezcenne, ale nie ma nic cenniejszego od czasu, bo to on decyduje o naszej wartości.
