Czas jest najbardziej nieocenionym z zasobów ludzkości, najrzadszym ze skarbów, dlatego warto wykorzystywać go mądrze, warto kochać, cenić co dnia i uczyć się na błędach.
Czas śpi za moimi plecami, ale nie lubi robić tego w tajemnicy. Musi mi przypominać o sobie; sypie mi na głowę piaskiem z swojego zegara klepsydry, szeleści w kalendarzu, mówi: tutaj, patrz jak płynie. A ja patrzę.
Nie możemy zmienić kierunku wiatru, ale zawsze możemy dostosować żagle, aby osiągnąć miejsce swojego przeznaczenia.
Czas jest jak rzeka, której nie można dotknąć dwa razy tego samego miejsca, bo woda, którą dotknąłeś, idzie dalej i zastępuje ją inna woda. Tak samo minuty, które mijały, nie powracają nigdy.
Są tacy złodzieje, których prawo nie karze,
choć kradną człowiekowi to, co najdroższe: czas.
Wysłuchajcie, jeśli mogę was poprowadzić przez świat. Wszyscy jesteśmy pasożytami czasu, wszytko od nas spada, rodząc strach i nadzieję. I trzeba też powiedzieć bardzo dokładnie, że niewielu z nas potrafi wykorzystać to co otrzymał.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tych samych wód dwukrotnie, bo woda, której dotknąłeś, pływa dalej i inna przepływa do ciebie. Tak samo chwile, które bardzo chciałbyś utrzymać, uciekają z twoich rąk, pozostawiając ci jedynie wspomnienia.
Pamiętaj, że czas to pieniądz. Ten, który może najefektywniej zarządzać swoim czasem, ma największe szanse na sukces.
Nie marnuj czasu, bo z życiem jest jak z balonem – tylko jedno małe ukłucie, a całe piękno znika bezpowrotnie.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, ponieważ przepłynęła woda nie wróci. Ciesz się każdą chwilą życia.
