Każdy głupi potrafi krytykować, potępiać i narzekać, ale potrzeba charakteru i samokontroli, by być rozumiejącym i przebaczającym. -Dale Carnegie
Pędzimy przez życie tak szybko, że zostajemy sami z sobą. Najstraszniejszy z naszych samotności, niż być samym w nocy.
Tak wiele zależy od tego, na co decydujemy się zużyć nasz czas. Nasz czas to nasze życie. A długość naszego życia jest często iluzoryczna, bo wszystko zależy od tego, jak go spędzamy.
Czas jest najcenniejszym skarbem, jaki mamy, bo to dar istnienia. Nie możemy go ani kupić, ani sprzedać. Możemy go tylko dobrze wykorzystać.
Poza tym jest na świecie taki rodzaj smutku, którego nie można wyrazić łzami. Nie można go nikomu wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać żadnego kształtu, osiada ciasno na dnie serca jak śnieg podczas bezwietrznej nocy.
Czas krótki, niepewny, świętość daleka, czyń, co czynisz.
Czas, który widzi i słyszy wszystko, zanim jeszcze to się stało, zna przyszłość jak przeszłość, i nie musi biec z wydarzeniem, żeby znać je jako już dokonane.
Czas to najcenniejszy skarb, który nam dano. Czym go szparciej zużywamy, tym więcej go mamy.
Czas jest jak rzeka, nie można wejść dwa razy do tej samej wody. Wszystko płynie, nic nie stoi w miejscu, przemijanie jest nieubłagane.
Bo kiedy nadchodzi wieczór,
wszystkie wspomnienia wracają.
