Czas to najbardziej cenny zasób, którego nie możemy gromadzić ani przekazać innym. Musimy go używać mądrze i efektywnie.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, ponieważ przepływająca woda zawsze będzie inna. Tak samo, cieszyć się każdą chwilą życia.
Nie liczymy czasu, który mija, ale czas, który zostaje. Każda chwila jest droższa, jeśli wiemy, że jej mniej.
Czas jest jedyną rzeczą, której nie można kupić. Możesz kupić wszystko, ale nie czas. Dlatego ważne jest, abyśmy go dobrze wykorzystali.
Czas jest najlepszym nauczycielem, niestety zabija wszystkich swoich uczniów. Czasem to co myślimy, że jest konieczne, wcale takie nie jest. A to, co uważamy za zbyteczne, okazuje się być kluczowe. Czas ujawnia prawdę.
Czas mija jedynie po to, by przypominać o tym, co naprawdę istotne. Czas mija, ale dziedzictwo trwa. Czas mija, ale miłość przeżywa. Czas mija, ale dusza pamięta. Czas mija, abyśmy umieli docenić chwile teraźniejsze.
Życie to w jakiś sposób nędza. Najwięcej zmartwień dostarcza nam przyszłość. Dlatego, jak pokazują starożytne zasługi, najdoskonalszeń dzięki mądrości, doszli do tego, iż żyli każdym dniem jak odrębnym życiem i omam smutku wpół usypiał ich pokój i odpoczynek.
Czas jest rzeką, która niesie wszystko, co mamy, nieubłaganie w kierunku jednego miejsca, miejsca, w którym zaczyna się i kończy wszystko.
Czas jest królikiem, który zawsze ucieka. Czasami maksymalnym wysiłkiem udaje nam się go złapać za ogon, ale on zrywa się i ucieka, pozostawiając nas z pustymi rękami.
Pamięć ma tę szczególną cechę, że wszystko zawsze wydaje się odległe, zarówno przeszłość, jak i przyszłość, podczas gdy teraźniejszość jest zawsze zajęta przez tę samą monotonną, niezmienną rzeczywistość, która zawsze jest taka sama dla wszystkich.
