Czas nie jest tym, co zdarza się ludziom. Czas jest rodzajem kontaktu. Czasem, wstępuje na ziemię i marzy.
Czas mija jedynie po to, by przypominać o tym, co naprawdę istotne. Czas mija, ale dziedzictwo trwa. Czas mija, ale miłość przeżywa. Czas mija, ale dusza pamięta. Czas mija, abyśmy umieli docenić chwile teraźniejsze.
Czas - to jest największy lekarz. Daje szanse na zrozumienie, uporządkowanie chaosu, na znalezienie odpowiedzi i przede wszystkim na odczuwanie. Wszystko przychodzi z czasem, nic nie jest dane od razu.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo płynąca woda, której dotknąłeś, już przepłynęła. Nie wróci nigdy.
Najlepiej wykorzystane są te godziny, które odbieramy innym.
Jeśli nie porzucisz przeszłości, ona zniszczy Twoją przyszłość.
Żyj tym, co oferuje teraźniejszość, a nie tym, co zabrała przeszłość.
Niezawodnym sposobem na stracenie tożsamości jest odwlekanie rzeczy na później. Zmarnowana chwila jest stratą oddechu życia. Przyrzekając sobie, że zaczniemy żyć „później”, wegetujemy w żałosnym stanie antycypowania naszej własnej egzystencji.
Czas nie odtwarza tego, co tracimy.
Czas jest jak rzeka, którą nie można dotknąć dwa razy tą samą wodą, bo płynąca woda, którą dotknęliśmy, popłynęła dalej i nigdy więcej nie powróci.
Każde słowo jest jak niepotrzebna
plama na ciszy i nicości.
