Czas jest błogosławieństwem nietrwałości, przypomnieniem o przemijalności, który pomaga nam docenić chwilę. Człowiek, który zna wartość czasu, nigdy go nie marnuje, ale korzysta z każdej sekundy z wyrazem wdzięczności na twarzy.
Człowiek się nie zmienia. Można go tylko poznać. Ale zna się go całe życie, pod różnymi warunkami, w różnym czasie, miejscu oraz bez powodu.
Czas to coś, co najpierw trzeba stracić, a potem żałować, że się zmarnowało. To dziwna substancja, której zawsze jest za mało, choć nigdy jej nie brakuje.
Czasami musimy przestać analizować przeszłość,
przestać planować przyszłość, przestać zastanawiać
się co tak naprawdę czujemy, przestać decydować
rozumem co chce czuć serce. czasem musimy po prostu
powiedzieć sobie “niech się dzieje co chce” i iść dalej.
Czas jest jak rzeka. Nie możemy dotknąć tej samej wody dwa razy, bo przepłynęła woda, której dotknęliśmy, nie powróci nigdy więcej. Cieszmy się każdym momentem, który jest nam dany.
Poddać się, to wydać na siebie wyrok,
który, nie da Nam o Sobie zapomnieć,
w smutnych chwilach.
Czas jest jak rzeka, nie możesz dotknąć tego samego miejsca dwukrotnie, bo woda, która już przepłynęła, nigdy więcej nie przepłynie. Można stracić i odzyskać pieniądze, zdrowie, przyjaciół, ale czasu już nigdy nie odzyskasz.
Czas jest najważniejszy czynnik naszego życia: każdej minuty, którą przeżywamy, nie możemy odzyskać. Dlatego tak ważne jest, aby każdą chwilę przeżywać pełnią serca.
Niekiedy czas mija zbyt szybko.
Czas ma to do siebie, że zdaje się płynąć wolno kiedy jesteśmy młodzi, lecz przybiera na prędkości, gdy starzejemy się. Pamiętaj, że każda chwila jest cenna, więc staraj się żyć pełnią życia.
