Czas jest jak rzeka, która nie płynie równo, lecz porusza się falami i kłębami.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo przepływająca woda podążała dalej. Ciesz się każdą chwilą życia.
Czas jest tym, czego nam brakuje. A więc myślimy, że zabija nas. Ale tak naprawdę, to zabijamy go.
Ważne jest tylko to, co robimy z naszym czasem. Kochać, cierpieć, myśleć. Reszta to tylko puste milczenie. Panie, ten czas, który nam dałeś, czas naszego życia, jest zbyt krótki. Możemy go stracić, nie zdając sobie z tego sprawy. Możemy go zmarnować, nie zwracając uwagi. Ale czas to jest życie. A życie to jest w naszych sercach. Tylko Ty, Panie, możesz nam dać więcej czasu, więcej życia.
Uciekając się do wyobraźni, uciekamy w czasie.
Gdy umiem mówić, jestem mocniejszy. Gdy umiem słuchać, jestem jeszcze mocniejszy. Ale gdy umiem rozumieć, jestem najsilniejszy i czas nie ma dla mnie znaczenia.
Gdybyśmy nie umierali, czas byłby tylko wymiarem przestrzeni. W takiej przestrzeni człowiek mógłby być wszędzie naraz. Umieranie uniemożliwia nam bycie wszędzie naraz, narzucając nam bycie zawsze tu i teraz.
Czas - to jest największy lekarz. Daje szanse na zrozumienie, uporządkowanie chaosu, na znalezienie odpowiedzi i przede wszystkim na odczuwanie. Wszystko przychodzi z czasem, nic nie jest dane od razu.
Życie jest tak krótkie, a dzień rozpoczyna się tak wcześnie, i czas jest jak zawsze niewystarczający.
