Nieważne, jak długo żyjesz, ale jak. Warto przepłynąć przez życie jak łódka, zostawiając za sobą białą falę mleka i miłości. Wtedy nic nie zginie.
Kochać człowieka, to znaczy mieć czas, nie śpieszyć się, być obecnym dla niego.
Wszyscy mamy tyle samo czasu, 24 godziny na dobę, a jednak jedni zdają się mieć zawsze duży czas, a inni zawsze za mało. Najważniejsza różnica polega na umiejętności gospodarowania czasem, która jak żadna inna wpływa na sukces człowieka.
Najlepiej wykorzystane są te godziny, które odbieramy innym.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwukrotnie, bo woda, której dotknąłeś już przepłynęła. Taka jest podstawa życia.
Nikt nie może cofnąć się w czasie i napisać
nowego początku, ale każdy może zacząć
od dzisiaj i dopisać nowe zakończenie.
Czas jest najcenniejszą rzeczą, jaką możemy posiąść, ale zbyt często o tym zapominamy. Przemija, nieubłaganie, a my, zamiast go doceniać, często go marnujemy na rzeczy nieistotne.
Czas nie jest klepsydrą, która przesypuje piasek, lecz żniwiarzem, który więzi snop.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tego samego miejsca dwa razy, ponieważ woda, która już przepłynęła, nigdy nie przepłynie znowu. Ciesz się każdym momentem życia.
Czas jest miejscem spóźnień.
