Czasami zapominam, jak się oddycha.
Czas to nie to, co pokazuje zegar, to coś, co mija w nas, nie na zewnątrz. To coś, co zapełnia nas mysłami, wspomnieniami, nadziejami, czasem strachem.
Jeśli boisz się przyszłości, to martwisz się o teraźniejszość w chwili obecnej.
Jeśli dysponujesz czasem dla bliźniego, nigdy nie spoglądaj na zegarek.
Czas nie jest klepsydrą, która przesypuje piasek, lecz żniwiarzem, który więzi snop.
Czas jest jak rzeka, której wody nabierają coraz większej prędkości, im dalej przepływają. Golgota i inne katastrofy stanowią potężne wodospady, a dzień powszedni - jest jak leniwa rzeka. Ale nieważne, jak szybko, jak wolno - wszystko płynie.
Nie marnuj czasu, bo to szpitalna pościel, na której się do końca będziesz kłaść. Pamiętaj, że kiedy umierasz, nie możesz zabrać ze sobą żadnej z gromadzonych przez całe życie minut.
Czas jest tym, czego najmniej nam wystarcza, a jest to jedyne, co mamy. Zrozumienie tego paradoksu jest początkiem mądrości.
Czas nie zna podziału na minuty, godziny, na dni i noce, lata i wieki; to my go sobie tak podzieliliśmy, dla swojej wygody, by móc go zjadać kawałkami.
Są ludzie, przy których wszystkie zegarki chodzą nam zbyt szybko i każda noc jest za krótka na sen.
