Nie bądź pewny, że masz czas, bo pewność niepewna.
Czas, którego nie mierzymy minutami, ale przeżyciami, który mija niewidocznie, ale nie zostaje bez śladu - jest cenniejszy od złota.
Im więcej mamy czasu na wykonanie jakiejś pracy, tym więcej czasu nam ona zabiera.
Bez względu na to jakie ma się wspomnienia, dobre czy złe, przeszłość nigdy nas nie opuszcza.Choćby ją zapakować w pudła i upchnąć w jakiejś szafie, tak jak pudła z gratami, które się przechowuje, lecz nigdy nie otwiera, i tak pewnego dnia, kiedy dopadnie nas prawdziwy świat, idziemy do tej szafy i przeglądamy zawartość pudeł.
Czas przemija nierówno – raz rwie przed siebie,
to znów niemiłosiernie się dłuży – ale mimo to przemija.
Jest tylko jeden sposób na cofnięcie czasu: żyć życiem kogoś innego.
Czas też tak płynie
– z przyzwyczajenia
– coraz bardziej zabrudzony i zużyty.
Czas śpi za moimi plecami, ale nie lubi robić tego w tajemnicy. Musi mi przypominać o sobie; sypie mi na głowę piaskiem z swojego zegara klepsydry, szeleści w kalendarzu, mówi: tutaj, patrz jak płynie. A ja patrzę.
Proszę pamiętać, że "trwonienie czasu" to najwłaściwsza metafora śmierci.
Uciekając się do wyobraźni, uciekamy w czasie.
