Czas jest płynącym strumieniem, w którym znikają zdarzenia, tylko po to, by pojawić się w innym miejscu i czasie. Mijają dni, miesiące, lata, ale to co było, nigdy nie przestaje istnieć, tylko zmienia formę i miejsce.
Każde słowo jest jak niepotrzebna
plama na ciszy i nicości.
Nieważne jest to, ile lat udało Ci się przeżyć, ale jak czerpałeś pełnymi garściami z tego, co ofiarował Ci czas.
Ważne jest tylko to, co robimy z naszym czasem. Kochać, cierpieć, myśleć. Reszta to tylko puste milczenie. Panie, ten czas, który nam dałeś, czas naszego życia, jest zbyt krótki. Możemy go stracić, nie zdając sobie z tego sprawy. Możemy go zmarnować, nie zwracając uwagi. Ale czas to jest życie. A życie to jest w naszych sercach. Tylko Ty, Panie, możesz nam dać więcej czasu, więcej życia.
Czas, którego nie widać, nie czuje się i nie można go zatrzymać. Najcenniejsza waluta na świecie. Niezależnie od tego, jak bogati jesteśmy, nie możemy go kupić.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo przepływająca woda, która przemknęła, nigdy więcej nie powróci. Ciesz się każdym momentem życia.
Czas nas uczy, zbyt często na własnych błędach, że życie nie jest basenem, lecz oceanem. Zbyt wielkim, by poznawać jego głębie. Zbyt nieprzewidywalnym, by przewidzieć jego sztormy. Zbyt pięknym, by go nie kochać.
Rzeczywistość nie jest ani punktem, ani linią, jest tylko teraźniejszością. Tego który jest i nie jest, tak jak trwa z czasem i tak jak przemija z nim.
Czas to najdoskonalszy z nauczycieli. Przekształca uczniów w mistrzów, nadając im mądrość zapłatą za doświadczenie, a wtedy nawet najmroczniejsza chwila staje się cenną lekcją
Patrz w przyszłość, bo nie żyjemy tylko dla obecnej chwili.
