Czas jest tym co najcenniejsze. To jedyna rzecz, której nie możemy sobie kupić. Czasu nie możemy zatrzymać, przyspieszyć ani spowolnić. Jest bezwzględny i nieustający.
Czas jest tym z czego zbudowane jest życie. Najważniejszym darem, który otrzymujemy, lecz też najbardziej niezrozumiałym. Nie możemy go zatrzymać, ale jak najbardziej zmarnować.
Wszyscy mamy tyle samo czasu, 24 godziny na dobę, a jednak jedni zdają się mieć zawsze duży czas, a inni zawsze za mało. Najważniejsza różnica polega na umiejętności gospodarowania czasem, która jak żadna inna wpływa na sukces człowieka.
Czas jest najważniejszym składnikiem życia. Nie możemy go zatrzymać, nie możemy go odzyskać, dlatego musimy go docenić.
Twój czas jest ograniczony. Nie
marnuj go na życie cudzym życiem.
Wszystkie nasze błędy możemy naprawić. Jednak czasu, który zmarnowaliśmy, nigdy nie jesteśmy w stanie odzyskać.
Nie licz godzin, które minęły. Zobacz tylko to, co osiągnąłeś. Nie licz dni, które przeminęły z bólem. Czyń szczęśliwym każdy nadchodzący dzień.
Nie marnuj czasu, bo to materiał, z którego zrobione jest życie. Lecz nie zapominaj, że nie możemy odzyskać straconego czasu. Czas jest jak rzeka. Nie możemy dotknąć tych samych wód dwukrotnie. Ponieważ woda, której dotknęliśmy, przepływa już dalej i nigdy nie powróci. Czas przepływa niewzruszenie, jak rzeka.
Czasem o byle cień człowiek ma żal
do człowieka. A życie jak cień ucieka.
Czas jest postrzegany jako coś nieosobistego, obiektywnego, jako swoisty format, w którym istnieje całe nasze życie, gdy na prawdę jest – niejako paradoxalnie – najosobistowszym aspektem naszego bytowania.
