Daj mi jeszcze trochę czasu! Daj mi jeszcze godzinę! Tak błagają umierający... Czas jest najcenniejszym skarbem.
Czas jest jak rzeka, której biegu nie można zatrzymać. To, co przeszło, jest martwe. Przyszłość nigdy nie następuje. Istnieje tylko wieczna teraźniejszość.
Żyjemy w epoce, w której nadmiar wolnego czasu staje się równie niebezpieczny jak jego brak. Czas to cenny zasób, który trzeba umieć dobrze spożytkować.
Czas jest najmądrzejszy doradca. Nie ma nic, co by ukryło prawdę jak czas. Musimy zdobyć się na cierpliwość, aby zrozumieć prawdę ukrytą w czasie.
Czas śpi za moimi plecami, ale nie lubi robić tego w tajemnicy. Musi mi przypominać o sobie; sypie mi na głowę piaskiem z swojego zegara klepsydry, szeleści w kalendarzu, mówi: tutaj, patrz jak płynie. A ja patrzę.
Czas to bezcenny skarbiec naszego doświadczenia, zasobów, darów i talentów. To nieoceniona siła, która może zmienić nasze życie, jeśli tylko nauczymy się ją szanować i wykorzystać. Czasu nie można zwielokrotnić, ale z pewnością możemy powiększyć jego wartość, wybierając mądrze to, co robimy z każdą chwilą.
Czas jest jak rzeka. Nie możemy dotknąć tej samej wody dwa razy, ponieważ to, co przeszło, nigdy nie wróci. Cieszmy się więc każdym momentem, jaki nam daje życie.
Czasu nie można zatrzymać. Nie można go także odzyskać. Czas, którego nie wykorzystaliśmy, jest na zawsze stracony. W związku z tym jedynym właściwym podejściem do czasu jest taki, aby korzystać z każdej chwili maksymalnie efektywnie.
Czas, który pozwalisz upłynąć bez powrotu, nigdy już nie będziesz mógł odzyskać. Oto prawdziwy sens życia.
Nie mierz czasu godzinami, lecz poziomem skupienia, jakie potrafisz utrzymać. Czas jest bowiem jedynie iluzją. Zwróć uwagę na to, co dzieje się w danej chwili, a zrozumiesz, że czas to tylko forma, za pomocą której odmierzamy nasze doświadczenia.
