Rak czasu zżera nas po kawałku.
Największym błędem człowieka jest przekonanie, że ma jeszcze dużo czasu na naprawdę błędów.
Nie ma na świecie nic bardziej elstycznego, ani bardziej bliskiego mężczyźnie, ani bardziej stanowczego niż czas. Dociera do każdego, nie wybiera miejsca, nie oszczędza niczego – zostawia pustynię po bitwie, ziemię po pożarze, serce po miłości.
Nie trać złotej godziny spotkania dla powitania, zegarek bić może, ale czas nigdy nie wróci do tych, którzy stracili.
Nie mówimy, że coś jest stracone, dopóki nie tracimy czasu. Ale nawet jeśli zmarnowany czas jest rzeczą najbardziej bezwartościową, watrość czasu nie jest znana wszystkim.
Czas jest jak rzeka, którą nie można dotknąć tą samą wodą, bo woda, którą dotkałeś płynie do końca. Woda, którą dotkniesz następnie, jest już inna woda, a jednak ten sam czas.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo ta woda, której dotknąłeś, już przepłynęła i nigdy nie przepłynie ponownie. Ciesz się każdym momentem życia.
Nie marnuj czasu, bo z życiem jest jak z balonem – tylko jedno małe ukłucie, a całe piękno znika bezpowrotnie.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, ponieważ przepływająca woda już przepłynęła i nigdy nie przepłynie ponownie. Ciesz się każdym momentem.
Nie bądź pewny, że masz czas, bo pewność niepewna.
