Czas jest najważniejszym surowcem, jaki mamy. Nie możemy go kupić, nie możko go zatrzymać. Czas to życie. I jak spędzamy swojego czasu, tak spędzamy swoje życie.
Nie mówimy, że coś jest stracone, dopóki nie tracimy czasu. Ale nawet jeśli zmarnowany czas jest rzeczą najbardziej bezwartościową, watrość czasu nie jest znana wszystkim.
Czas to jedno z niewielu rzeczy, których nie możemy kontrolować, nie możemy go zatrzymać, przyspieszyć ani cofnąć. Musimy więc nauczyć się doceniać każdą chwilę, jaką mamy.
Pędzimy przez życie tak szybko, że zostajemy sami z sobą. Najstraszniejszy z naszych samotności, niż być samym w nocy.
Czas jest najmądrzejszym z doradców. Czas pokazuje nam co jest naprawdę ważne, a co tylko chwilowe. Kiedy upływa, stajemy się mądrzejsi, lecz także bardziej świadomi ulotności życia.
Czas jest kosmopolitą; nie zna granic. Czas jest filantropem; nie ma nikogo, do kogo by nie dotarł. Czas jest mordercą; zabija wszystko, co żyje. Czas jest grabarzem; pogrzebuje wszystko, co nie żyje.
Czasu nie można zatrzymać. Można go tylko stracić. I jedno jest pewne, kiedy tylko się zgubisz, nie znajdziesz drogi powrotnej.
Czas jest tym, co zegar mierzy. Niektórzy zauważają, że to co zegar mierzy, zasadniczo nie jest czasem, a co najwyżej to co nazywamy czasem w myśl naszej niezrozumiałej, ludzkiej koncepcji.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo przepływająca woda, która przemknęła, nigdy więcej nie powróci. Ciesz się każdym momentem życia.
Grunt nie przywiązywać się do niczego. Do czego się przywiążesz, to chciałbyś zatrzymać. A zatrzymać w życiu nie można nic.
