Czas jest największym nauczycielem, mimo że zabił wszystkich, którzy odbyli u niego naukę.
Czas też tak płynie
– z przyzwyczajenia
– coraz bardziej zabrudzony i zużyty.
Czas nie odtwarza tego, co tracimy.
Czasem o byle cień człowiek ma żal
do człowieka. A życie jak cień ucieka.
Czas jest płatnikiem wszystkich długów, w końcu stójmy na straży naszych dni, są one krótkie, o wiele za krótkie, aby móc je trwonić na niepotrzebne kłótnie, na złość i gniew.
Czas jest najcenniejszym darem, jaki możemy dać drugiej osobie. Bo kiedy dajemy swój czas, dajemy część swojego życia, której już nigdy nie odzyskamy.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwukrotnie, bo płynąca woda, którą dotknąłeś, już przepłynęła i nigdy nie powróci. Ciesz się każdym momentem życia.
Człowiek się nie zmienia. Można go tylko poznać. Ale zna się go całe życie, pod różnymi warunkami, w różnym czasie, miejscu oraz bez powodu.
Czas, który zobacza i słyszy wszystko, jest najmądrzejszym; bo czas daje odpowiedzi, ujawnia tajemnice, jest cierpliwy, a jego plansza, tymczasowo napisana bzdurami, w końcu zostaje oczyśćzona.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo przepływała woda, której dotknąłeś, nigdy już nie powróci. Ciesz się każdym momentem.
