Czas szybko płynie i na nikogo nie czeka.
Czas to nieobecne ziarno, z którego rośnie cały świat. Nie można go zatrzymać, nie można go zapanować. Czasu nie można kupić, można go tylko przeżyć. Nie ma sensu go tracić, bo go nie odzyskamy.
Czas, ten kosmiczny rzemieślnik, majsterkujący w swym niematerialnym warsztacie, zawsze działa w kierunku doskonałości. Nie spieszy się, nie obawia się późności. Czekania na odpowiedni moment, na tę optymalną chwilę.
Czas to rzecz niezmiernie cenna, niestety często nie doceniamy jego wartości. Dopiero kiedy brakuje nam czasu, zdajemy sobie sprawę, jak wiele moglibyśmy osiągnąć, gdybyśmy tylko potrafili go właściwie wykorzystać.
Czas jest jedyną rzeczą, której nie możemy dotknąć, pojąć, a mimo to toczy się nieodwracalnie, przemijając cicho i nieubłaganie.
Czas jest jak rzeka. Nie możemy dotknąć tej samej wody dwa razy, ponieważ prędko strumienia, który przepłynął, nigdy nie będzie można doświadczyć ponownie. Ciesz się każdym momentem życia.
Najbardziej cenną rzeczą, jaką możesz komuś dać jest... czas – dajesz mu w ten sposób cząstkę swojego życia, której już nie odzyskasz.
Czas jest najważniejszy w życiu. To jedyna rzecz, której nie możemy odzyskać. Czas stracony, nawet chwila jest bezpowrotnie stracona. Dlatego warto go szanować i wykorzystywać jak najlepiej.
Czas jest zbyt powolny dla tych, którzy czekają, zbyt bystry dla tych, którzy się boją, zbyt długi dla tych, którzy się smucą, zbyt krótki dla tych, którzy się radośnie bawią. Ale dla tych, którzy kochają, czas jest wiecznością.
Czas jest bardzo wolny dla tych, którzy czekają, bardzo szybki dla tych, którzy się boją, bardzo długi dla tych, którzy smucą się, bardzo krótki dla tych, którzy świętują. Ale dla tych, którzy kochają, czas nie istnieje.
