Czy to nie dziwaczne, że często nie potrafimy docenić pełni chwili, dopóki nie przeminie i nie staje się wspomnieniem? Czas jest jak rzeka, której nie możemy pohamować.
Nie za bardzo wiadomo jakże to się dzieje
że czas wtedy przychodzi gdy go wcale nie ma
i w sam raz tyle tylko ile go potrzeba
Dobrze tak nie pamiętać, naprawdę. Każdemu polecam amnezję na starość.
Czas pytań - jakby był kiedykolwiek inny.
Czas jest błogosławieństwem nietrwałości, przypomnieniem o przemijalności, który pomaga nam docenić chwilę. Człowiek, który zna wartość czasu, nigdy go nie marnuje, ale korzysta z każdej sekundy z wyrazem wdzięczności na twarzy.
Życie to w jakiś sposób nędza. Najwięcej zmartwień dostarcza nam przyszłość. Dlatego, jak pokazują starożytne zasługi, najdoskonalszeń dzięki mądrości, doszli do tego, iż żyli każdym dniem jak odrębnym życiem i omam smutku wpół usypiał ich pokój i odpoczynek.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo przepływająca woda podążała dalej. Ciesz się każdą chwilą życia.
Czas jest jak rzeka, na której płynie nasze życie. Nie możemy dotknąć tej samej wody dwukrotnie, bo woda, którą dotknęliśmy, przepływa dalej. Taka jest również chwila, która minęła, nie wróci już nigdy.
Czas jest najcenniejszym skarbem, który posiadasz. Możesz posiadać niezliczone skarby, ale bez czasu jednak są bezwartościowe.
Jeśli dysponujesz czasem dla bliźniego, nigdy nie spoglądaj na zegarek.
