Czas też tak płynie
– z przyzwyczajenia
– coraz bardziej zabrudzony i zużyty.
Czas jest naszym najcenniejszym zasobem, którego nie można kupić za żadne pieniądze. Każda minuta, której nie wykorzystamy na coś wartościowego, jest minuta stracona na zawsze. Nigdy nie powinniśmy zapominać, że czas to coś, czego nie można odzyskać.
Czas to rzecz najcenniejsza, jaką możemy sprezentować innym, bo dając swój czas, dajemy to, czego już nigdy nie odzyskamy.
Czas jest jak rzeka, której nie możemy dotknąć dwukrotnie, bo przepływająca woda, to już nie ta sama woda, która była przed chwilą. Czas mija nieubłaganie, nie zważając na nasze starania, aby go zatrzymać.
Czas jest tylko szczególną formą przestrzeni.
Czas jest nieskończony jak droga w nieskończoność. Co byśmy nie robili, czy to zły czy dobry uczynek, czas to zapamięta. Czas jest jak lustro, odbija nawet najmniejsze nasze ruchy.
Czas jest najsurowszym z nauczycieli, z tego powodu, iż najpierw daje nam egzamin, a dopiero potem lekcje. W życiu jest zawsze tak, że najpierw musimy podjąć decyzje, a dopiero później dowiadujemy się, jakie konsekwencje niesie nasza decyzja.
Czas to rzecz najcenniejsza dla życia; to jedyna rzecz, której nie można naprawić.
Nawet najdłuższy czas nie wystarcza, kiedy kocha się jakieś miejsce miłością tak zachłanną.
Czasami trzeba żyć chwilą i nie zastanawiać się co będzie i było.
