Czas jest jak rzeka, w której nie można stąpać dwa razy. Lecz to nie brzeg rzeki, który się zmienia, lecz samo płynące w nią wody.
Czas jest jednocześnie najcenniejszym i najbardziej nieodzownym składnikiem naszego życia, który przemija nieubłaganie i którego nigdy nie można odzyskać.
Czas - to jest największy lekarz. Daje szanse na zrozumienie, uporządkowanie chaosu, na znalezienie odpowiedzi i przede wszystkim na odczuwanie. Wszystko przychodzi z czasem, nic nie jest dane od razu.
Czasu nie można powstrzymać. Nie można go też przyspieszyć. Można tylko starać się, aby każda chwila życia miała sens.
Czas nie jest rzeczą, którą zrozumieć można na pierwszy rzut oka. Jest jak rzeka - nieustannie płynie, a my możemy tylko zanurzyć się w jej nurt i pozwolić sobie dryfować.
To nie czasu nam brakuje, tylko skupienia.
Czas to rzeka, którą możemy przepłynąć tylko raz i nie ma sensu zatrzymywać się na jej brzegu z zegarkiem w ręku. Najważniejsze jest pływać, a nie zastanawiać się, ile nam zostało do końca. Każdy moment jest cenny.
Czas jest jak teatr, tylko spektakl jest zawsze nowy, kurtyna podnosi się na kolejne sceny naszego życia, a my jesteśmy aktorami, chociaż nasze role mogą się zmieniać.
Czas przemija nierówno – raz rwie przed siebie,
to znów niemiłosiernie się dłuży – ale mimo to przemija.
Niezłomną zasadą jest, że nawet najdłuższa podróż zaczyna się od pierwszego kroku. Wszystko, co robimy, mimo że jest małe, może mieć olbrzymie znaczenie dla tego, co przyjdzie później.
