Moc czasu według Kotarbińskiego

 Czas to rzeka, na której płyniecie, ale rzeka to drobinka was. Gdybyście tylko zostawili sobie czas, sami bylibyście nieśmiertelni. Czas to iluzja.

 Czasu nie można odwrócić, nie można go zatrzymać. Jest jak rzeka, która płynie nieubłaganie do morza, z każdym dniem, z każdą chwilą przeżywamy swoje życie, które puttput za chwilę stanie się przeszłością. Pamiętaj, że każda sekunda jest cenna i niepowtarzalna.

 Proszę nie przeszkadzać, czekam na piątek.

 Czas, którego nie mierzymy minutami, ale przeżyciami, który mija niewidocznie, ale nie zostaje bez śladu - jest cenniejszy od złota.

 Ludzie biegnący przez morze zmieniają niebo, nie ducha. Cokolwiek widzisz, gdziekolwiek jesteś, to zawsze jesteś sam z sobą. Boskość jest w nas, daleko w głąb naszej duszy. Jeżeli to miejsce jest czyste, jasne, jeżeli ty sam nie wprowadzasz tam smutku, co za różnica, czy ból ciała cię dotyka, czy zmieniają się rzeczy na zewnątrz? Każde miejsce staje się wolnym niebem dla człowieka mędrca.

 Czas jest tym, co najbardziej cenne. To surowiec, którego wszyscy otrzymujemy w jednakowej ilości. Nie możemy go kupić, nie możemy go odzyskać. Oddajemy go na różne sposoby, często nie zauważając, jak cenny jest każdy przemijający moment.

 Czas jest rzeką, która niesie wszystko, co znamy, i na końcu, gdy najmniej się go spodziewamy, zabrać nas też może

 Jutro nie jest zagwarantowane nikomu, ani młodemu, ani staremu.

 Czas jest rzeką, której nurt nieustannie nas pędzi, choć wydaje się, że to my jesteśmy w biegu. Dlatego nie mamy w życiu większego wroga niż czas.

 Czas jest płatnikiem wszystkich długów, w końcu stójmy na straży naszych dni, są one krótkie, o wiele za krótkie, aby móc je trwonić na niepotrzebne kłótnie, na złość i gniew.