Wartość czasu

 Życie jest kroplą w oceanie wieczności, chwilą w nieskończoności czasu. Cokolwiek robimy, czego doświadczamy, to tylko chwilowe mgnienie w przepełnionym wszechświecie narodzin, życia i śmierci.

 Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, ponieważ przepływająca woda już przeminęła i nigdy więcej nie wróci., ciesz się każdym momentem, ciesz się każdym smakiem doświadczonym z chwilą.

 Czasem o byle cień człowiek ma żal
do człowieka. A życie jak cień ucieka.

 Daj mi jeszcze trochę czasu! Daj mi jeszcze godzinę! Tak błagają umierający... Czas jest najcenniejszym skarbem.

 Dwie rzeczy napełniają duszę coraz nowym i wzrastającym podziwem i euforią, im częściej i trwalej zastanawia się nad nimi: niebo gwiaździste nade mną i prawo moralne we mnie.

 Czas jest jedyną rzeczą, której nie można namierzyć. To jest bezcenne i gdy raz mija, nigdy nie powraca.

 Czas jest jak rzeka, której nie można dotknąć dwukrotnie, bo woda, którą dotknęliśmy, spływa, a zastępuje ją ta, która nadchodzi, i tak dalej.

 Jest tylko jeden sposób na cofnięcie czasu: żyć życiem kogoś innego.

 Czas, który zobacza i słyszy wszystko, jest najmądrzejszym; bo czas daje odpowiedzi, ujawnia tajemnice, jest cierpliwy, a jego plansza, tymczasowo napisana bzdurami, w końcu zostaje oczyśćzona.

 Czas jest tym jedynym nauczycielem, którego nie można oszukać, zaskoczyć ani przekupić. Czas uczciwie weryfikuje nasze sukcesy i porażki, niewzruszone osądy traktując z godnością i długotrwałością. Czas pokazuje, co jest trwałe, a co przemijające.