Czas to rzeka, po której płyniemy, ale i która płynie przez nas. To nie jest coś, co mija, ale coś, co przechodzi i zostaje. Czas to nie przestrzeń, której można doświadczyć zmysłami, ale idea, którą musimy zrozumieć umysłem.
Filozoficzne spojrzenie na pojęcie czasu, które porównuje go do rzeki i podkreśla jego nieuchwytność dla zmysłów, ale zrozumienie poprzez umysł.
Czas jest jednocześnie najcenniejszym i najbardziej nieodzownym składnikiem naszego życia, który przemija nieubłaganie i którego nigdy nie można odzyskać.
Czas – najlepszy sędzia.
Czas jest najważniejszą rzeczą, jaką możemy posiadać. Możemy kupić wiele rzeczy, ale nie możemy nigdy kupić więcej czasu.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo woda, której dotknęłeś, płynie dalej. Ciesz się każdym momentem.
Czas jest jak rzeka, nie możemy dotknąć tych samych wód dwa razy, ponieważ płynący strumień, który przemknął, już nigdy nie wróci. Ciesz się każdym momentem.
Nie liczymy czasu, który mija, ale czas, który zostaje. Każda chwila jest droższa, jeśli wiemy, że jej mniej.
Czas, ten kosmiczny rzemieślnik, majsterkujący w swym niematerialnym warsztacie, zawsze działa w kierunku doskonałości. Nie spieszy się, nie obawia się późności. Czekania na odpowiedni moment, na tę optymalną chwilę.
Ja o swoim braku czasu mogłabym napisać książkę, gdybym znalazła czas.
Widzicie tych ludzi za mną? Pędzą do pracy nie zwracając uwagi na nikogo. Czasem jesteśmy tak zagonieni, że zapominamy cieszyć się pięknem życia. A warto jest podnieść oczy i wyjąć słuchawki z uszu! Zauważmy ludzi obok, może ktoś będzie chciał nas pozdrowić, przytulić się... Zapytajcie kogoś, czy przypadkiem nie potrzebuje pomocy. Wiecie kilka lat temu miałem depresję. Nikomu o tym nie mówiłem.
Sam musiałem podjąć wysiłek, by zawalczyć o swoje szczęście. Teraz wiem, że każdy dzień jest cenny! Być może nie będzie jutra, trzeba więc zacząć żyć już dziś.
Pędzimy przez życie tak szybko, że zostajemy sami z sobą. Najstraszniejszy z naszych samotności, niż być samym w nocy.
