Refleksje o czasie

 Czas - to jest największy lekarz. Daje szanse na zrozumienie, uporządkowanie chaosu, na znalezienie odpowiedzi i przede wszystkim na odczuwanie. Wszystko przychodzi z czasem, nic nie jest dane od razu.

 Czas to coś, co najpierw trzeba stracić, a potem żałować, że się zmarnowało. To dziwna substancja, której zawsze jest za mało, choć nigdy jej nie brakuje.

 Daj mi jeszcze trochę czasu! Daj mi jeszcze godzinę! Tak błagają umierający... Czas jest najcenniejszym skarbem.

 Nikt nie może cofnąć się w czasie i napisać
nowego początku, ale każdy może zacząć
od dzisiaj i dopisać nowe zakończenie.

 Czas nie jest tym, co zdarza się ludziom. Czas jest rodzajem kontaktu. Czasem, wstępuje na ziemię i marzy.

 Czas jest bardzo wolny dla tych, którzy czekają, bardzo szybki dla tych, którzy się boją, bardzo długi dla tych, którzy smucą się, bardzo krótki dla tych, którzy świętują. Ale dla tych, którzy kochają, czas nie istnieje.

 Ja o swoim braku czasu mogłabym napisać książkę, gdybym znalazła czas.

 Czas jest jak rzeka, w której nie można dwa razy postawić stopy, z obawy, że drugi raz to już nie będą te same wody, które minęły. Czas, jak rzeka, nieustannie się przemieszcza, kształtuje i przekształca wszystko w swoim związku.

 Czas jest jak rzeka, którą nie można dotknąć dwa razy, ponieważ woda, której dotknąłeś już uciekła i nigdy nie powróci

 Czas jest najmądrzejszym doradcą. Czas pomaga nam przekonać się, do kogo naprawdę możemy odczuwać uczucia, a kogo po prostu zauważamy. Ostatecznie, czas wywołuje odpowiednie emocje wobec odpowiednich osób.