Czas, głębokość i tajemnica

 Jeśli dysponujesz czasem dla bliźniego, nigdy nie spoglądaj na zegarek.

 Czas jest postrzegany jako coś nieosobistego, obiektywnego, jako swoisty format, w którym istnieje całe nasze życie, gdy na prawdę jest – niejako paradoxalnie – najosobistowszym aspektem naszego bytowania.

 Uciekając się do wyobraźni, uciekamy w czasie.

 Czas jest tym, czego nam najbardziej brakuje, ale jeśli dobrze się zastanowić, to na koniec naszego życia zawsze okaże się, że mieliśmy go wystarczającą ilość.

 Ważne jest tylko to, co robimy z naszym czasem. Kochać, cierpieć, myśleć. Reszta to tylko puste milczenie. Panie, ten czas, który nam dałeś, czas naszego życia, jest zbyt krótki. Możemy go stracić, nie zdając sobie z tego sprawy. Możemy go zmarnować, nie zwracając uwagi. Ale czas to jest życie. A życie to jest w naszych sercach. Tylko Ty, Panie, możesz nam dać więcej czasu, więcej życia.

 Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, ponieważ przepływająca woda minęła i nie wróci. Ciesz sie każdym momentem życia.

 Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwukrotnie, ponieważ płynąca woda, którą dotknąłeś, już płynie dalej. Żyj każdą chwilą swojego życia do maksimum, ponieważ każda sekunda, którą tracisz, nie wraca.

 Prawdziwą miłość poznaje się nie
po jej sile, lecz po czasie jej trwania.

 Czas jest zbyt powolny dla tych, którzy czekają, zbyt szybki dla tych, którzy się boją, zbyt długi dla tych, którzy smucą, zbyt krótki dla tych, którzy się cieszą. Ale dla tych, którzy kochają, czas jest wiecznością.

 Czasu nie można odwrócić, nie można go zatrzymać. Jest jak rzeka, która płynie nieubłaganie do morza, z każdym dniem, z każdą chwilą przeżywamy swoje życie, które puttput za chwilę stanie się przeszłością. Pamiętaj, że każda sekunda jest cenna i niepowtarzalna.