Czas jest jak rzeka. Nie możemy dotknąć tej samej wody dwa razy, ponieważ płynąca woda minęła i nigdy nie wróci. Cieszmy się więc każdym momentem naszego życia.
Czas to rzeka, której brzegiem jest teraźniejszość, źródłem przyszłość, a przepływ to przeszłość.
Czas jest kosmopolitą; nie zna granic. Czas jest filantropem; nie ma nikogo, do kogo by nie dotarł. Czas jest mordercą; zabija wszystko, co żyje. Czas jest grabarzem; pogrzebuje wszystko, co nie żyje.
Czas to jeden z naszych najważniejszych zasobów. Nie można go ani kupić, ani zatrzymać. A wartość tego, co zrobimy z naszym czasem, jest czymś, co w końcu definiuje nas jako ludzi.
Największym błędem człowieka jest przekonanie, że ma jeszcze dużo czasu na naprawdę błędów.
Nie warto marnować czasu, bo to jest materiał, z którego jest zrobione życie. Każda powtarzająca się sekunda jest darem, który powinniśmy wykorzystać.
Czas jest płatnikiem wszystkich długów, w końcu stójmy na straży naszych dni, są one krótkie, o wiele za krótkie, aby móc je trwonić na niepotrzebne kłótnie, na złość i gniew.
Czas jest jak rzeka, w której nie można stąpać dwa razy. Lecz to nie brzeg rzeki, który się zmienia, lecz samo płynące w nią wody.
Czas jest jak rzeka, która niesie dołe płomienie pamięci, ale pozostawia suche liście, które zapominamy, porzucając je na brzegach historycznej bezpamięci.
Ja o swoim braku czasu mogłabym napisać książkę, gdybym znalazła czas.
