Czas jest najważniejszą rzeczą, jaką człowiek może stracić, bo nigdy jej nie odzyska. Czas przemija nieubłaganie, niezależnie od naszych uczuć, marzeń i pragnień.
Pamięć ma tę szczególną cechę, że wszystko zawsze wydaje się odległe, zarówno przeszłość, jak i przyszłość, podczas gdy teraźniejszość jest zawsze zajęta przez tę samą monotonną, niezmienną rzeczywistość, która zawsze jest taka sama dla wszystkich.
Nie ma czasu – tak krótkie jest życie – na sprzeczki, przeprosiny, zawiść, wyjaśnienia. Jest tylko czas na kochanie, i to w tej chwili, że się tak wyrażę.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwukrotnie, bo woda, której dotknąłeś, już płynie dalej. Wykorzystaj każdą minutę.
Dobrze tak nie pamiętać, naprawdę. Każdemu polecam amnezję na starość.
Czas jest tylko iluzją, szczególnie przechodzący bez sensu. Czas jest czekaniem na coś, co nigdy nie przychodzi. Musisz nauczyć się żyć jeden dzień na raz. Człowiek myśli, że ma cały czas na świecie. Ale to nieprawda. Jedyne co masz, to to, co teraz
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo przepływająca woda, która minęła, nigdy już nie powróci. Ciesz się każdym momentem życia.
Czas jest najważniejszy na świecie, bo to jest sposób, w jaki nasze doświadczenia są uporządkowane. Ale to, co nazywamy czasem, jest tylko iluzją. Chociaż jest nieuchronny, nie jest na to dowodu.
Czas jest rzeką, która zmywa wszystko, co rodzi się i kwitnie na jej brzegach; on nie zna wstrzymań ani opóźnień, jest surowy i nieubłagany jak śmierć, której jest zwiastunem.
Czas jest najcenniejszą rzeczą, jaką człowiek może stracić. Gdy go marnujemy, marnujemy siebie. Czasu nie da się odzyskać. To on jest źródłem naszej pamięci i nadziei.
