Czas to jedynie koncepcja stworzona przez człowieka, nieubłagana, a zarazem nieuchwytna. Ucieka tam, gdzie chce i kiedy chce, bez względu na nasze pragnienia i oczekiwania. Gdy go marnotrawimy, zniknie bezpowrotnie, a gdy go oszczędzamy, nigdy nie jesteśmy pewni czy rzeczywiście go oszczędziliśmy.
Czas przemija nierówno – raz rwie przed siebie,
to znów niemiłosiernie się dłuży – ale mimo to przemija.
Czas jest tym co najcenniejsze. To jedyna rzecz, której nie możemy sobie kupić. Czasu nie możemy zatrzymać, przyspieszyć ani spowolnić. Jest bezwzględny i nieustający.
Czas jest wszystkim, co masz ...
i pewnego dnia może się okazać,
że masz go mniej, niż sądzisz.
Czas to najcenniejsza rzecz, jaką człowiek może marnować. Nie możemy go przystopować, odwrócić ani odzyskać. Właśnie dlatego tak ważne jest, aby każdą chwilę dobrze wykorzystać.
Czas nie odtwarza tego, co tracimy.
Czas to nie to, co zegar pokazuje. To jest coś, co zdarza się w umyśle. Kiedy myślisz, czas leci. Kiedy jesteś przerażony, czas się zatrzymuje. Czas może latać, czas może się skurczyć. Czas jest gumą, można go rozciągnąć lub skurczyć.
Kiedy jest zdrowie, to i w miłości idzie bardzo dobrze. I nie mam tu na myśli uczuć do partnera czy dzieci, tylko w ogóle do życia. Ja teraz rozumiem, co to znaczy naprawdę cieszyć się każdą chwilą. Doceniam każdą minutę. Zawsze powtarzam mojej córce: „Jeśli rzeczy małe nie będą cię cieszyły, to i duże nigdy nie ucieszą”. Cieszę się więc tymi małymi okruchami, przyrodą, zielenią. Cieszę się, mogąc iść po prostu brzegiem morza, chłonąc jego zapach i całej przyrody, która mnie otacza. Ktoś, kto nie otarł się o pewne ostateczne sprawy, pomyśli, że mówię głupoty.
Grunt nie przywiązywać się do niczego. Do czego się przywiążesz, to chciałbyś zatrzymać. A zatrzymać w życiu nie można nic.
Nie za bardzo wiadomo jakże to się dzieje
że czas wtedy przychodzi gdy go wcale nie ma
i w sam raz tyle tylko ile go potrzeba
