Czas jest najwspanialszym przekleństwem. To, co nim zyskujemy, jest zapłatą za to, co tracimy. Czas zawsze mówi prawdę.
Ja o swoim braku czasu mogłabym napisać książkę, gdybym znalazła czas.
Ważne jest tylko to, co robimy z naszym czasem. Kochać, cierpieć, myśleć. Reszta to tylko puste milczenie. Panie, ten czas, który nam dałeś, czas naszego życia, jest zbyt krótki. Możemy go stracić, nie zdając sobie z tego sprawy. Możemy go zmarnować, nie zwracając uwagi. Ale czas to jest życie. A życie to jest w naszych sercach. Tylko Ty, Panie, możesz nam dać więcej czasu, więcej życia.
Czas to najcenniejszy zasób, którego nie możemy odzyskać. Gdy go stracisz, nigdy go nie odzyskasz. Dlatego tak ważne jest, aby go doceniać i wykorzystywać najbardziej efektywnie, jak to tylko możliwe.
Czas to najważniejszy zasób, który mamy. Trudno go zyskać, łatwo stracić i niemożliwe do odzyskania. Używaj go mądrze.
Czas to cenny skarb, którego nie wolno marnować. Kiedy go stracisz, nigdy już go nie odzyskasz. Z każdą chwilą, która mija, umieramy troszkę.
Czas jest jak rzeka, nie możesz dotknąć dwukrotnie tej samej wody, bo woda, której dotknąłeś, już minęła i nie przejdziesz przez nią ponownie. Ciesz się każdym momentem życia.
Niezłomną zasadą jest, że nawet najdłuższa podróż zaczyna się od pierwszego kroku. Wszystko, co robimy, mimo że jest małe, może mieć olbrzymie znaczenie dla tego, co przyjdzie później.
Czas jest jak rzeka, którą nie można dotknąć dwa razy, ponieważ woda, której dotknąłeś już uciekła i nigdy nie powróci
Przez większość czasu milcz, mów tylko, kiedy musisz, a i wtedy krótko.
