Najlepiej wykorzystane są te godziny, które odbieramy innym.
Czas to nieobecne ziarno, z którego rośnie cały świat. Nie można go zatrzymać, nie można go zapanować. Czasu nie można kupić, można go tylko przeżyć. Nie ma sensu go tracić, bo go nie odzyskamy.
Czas i zdrowie to dwa cenne skarby, których nie rozpoznajemy i nie doceniamy dopóki się nie wyczerpią.
Trzeba pamiętać, że żyłam przeszłością, a to zabiera człowiekowi zbyt dużo czasu.
Czas jest najważniejszą rzeczą, jaką człowiek może stracić, bo nigdy jej nie odzyska. Czas przemija nieubłaganie, niezależnie od naszych uczuć, marzeń i pragnień.
Jeśli boisz się przyszłości, to martwisz się o teraźniejszość w chwili obecnej.
Czas jest najcenniejszym darem, jaki możemy dać drugiej osobie. Bo kiedy dajemy swój czas, dajemy część swojego życia, której już nigdy nie odzyskamy.
Czas, który zobacza i słyszy wszystko, jest najmądrzejszym; bo czas daje odpowiedzi, ujawnia tajemnice, jest cierpliwy, a jego plansza, tymczasowo napisana bzdurami, w końcu zostaje oczyśćzona.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo płynąca woda, którą wcześniej dotknąłeś, przepłynęła i nie wróci. Nic nie jest stałe jak przepływ czasu.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo płynąca woda, której dotknąłeś, już przepłynęła. Nie wróci nigdy.
