Już za późno pojąłem jak krótki jest kawałek czasu, jaki nam żyć dany. Życie to jestła, która samą siebie pożera.
Czas to najcenniejsza waluta naszego życia. Nie można go kupić, nie można go odzyskać, jedyne co możemy z nim zrobić to go używać. A jak go użyjemy, zależy od nas.
Czas jest płynącym strumieniem, w którym znikają zdarzenia, tylko po to, by pojawić się w innym miejscu i czasie. Mijają dni, miesiące, lata, ale to co było, nigdy nie przestaje istnieć, tylko zmienia formę i miejsce.
Nie marnuj czasu, bo to materiał, z którego zrobione jest życie. Czas to największa mądrość i najtrudniejszy nauczyciel, bo najpierw daje nam egzamin, a później lekcje.
Nie mierz czasu zegarkami, mierz go wspomnieniami. Jedyną rzeczą, która przemija szybko, jest czas. I jedyną rzeczą, której nigdy nie możemy odzyskać, jest czas.
Czas jest czymś, czego nigdy nie mamy wystarczająco, ale niestety, nie możemy to zobaczyć dopóki nie starzejemy się. Nie możemy docenić wartości czasu, gdy jesteśmy młodzi.
Czas jest jak rzeka, w której nie możemy stanąć dwa razy. Ciesz się każdą chwilą, której doświadczasz, bo raz przeminąłych, nigdy już nie przywrócisz.
Jeśli zdecydujesz się kiedykolwiek odejść od kogoś, nie zapomnij o tym, aby się z nim pożegnać. I bez względu na to co łączyło Cię z tym człowiekiem, nie uciekaj bez słowa. Nikt z nas nie zasługuje na takie zakończenie. Gdy emocje już opadną, miej odwagę spojrzeć prawdzie w oczy nim odejdziesz na zawsze.
Dwie rzeczy napełniają duszę coraz nowym i wzrastającym podziwem i euforią, im częściej i trwalej zastanawia się nad nimi: niebo gwiaździste nade mną i prawo moralne we mnie.
Życie jest piękne tylko dlatego, że jest przemijające. Po co by nam było cokolwiek cenić, skoro wszystko by było wieczne? Są na świecie rzeczy bezcenne, ale nie ma nic cenniejszego od czasu, bo to on decyduje o naszej wartości.
