Głębokie zrozumienie czasu

 Cokolwiek robimy, to zawsze będziemy zmierzać do przyszłości. Nawet jeśli wspominamy przeszłość, to robimy to z myślą o teraźniejszości i przyszłości. Czas nie jest nam obojętny, nie możemy mu być obojętni my.

 Czas jest jak rzeka - nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo woda, której dotknąłeś, pójdzie już dalej. Ciesz się więc każdym momentem życia.

 Daj mi jeszcze trochę czasu! Daj mi jeszcze godzinę! Tak błagają umierający... Czas jest najcenniejszym skarbem.

 Bez względu na to jakie ma się wspomnienia, dobre czy złe, przeszłość nigdy nas nie opuszcza.Choćby ją zapakować w pudła i upchnąć w jakiejś szafie, tak jak pudła z gratami, które się przechowuje, lecz nigdy nie otwiera, i tak pewnego dnia, kiedy dopadnie nas prawdziwy świat, idziemy do tej szafy i przeglądamy zawartość pudeł.

 Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo przepływała i przepływa, ciągle. Ciesz się każdym momentem życia.

 Czas jest jak rzeka. Nie możemy dotknąć tej samej wody dwa razy, ponieważ płynąca woda minęła i nigdy nie wróci. Cieszmy się więc każdym momentem naszego życia.

 Czas jest jak teatr, tylko spektakl jest zawsze nowy, kurtyna podnosi się na kolejne sceny naszego życia, a my jesteśmy aktorami, chociaż nasze role mogą się zmieniać.

 Gdybyśmy nie umierali, czas byłby tylko wymiarem przestrzeni. W takiej przestrzeni człowiek mógłby być wszędzie naraz. Umieranie uniemożliwia nam bycie wszędzie naraz, narzucając nam bycie zawsze tu i teraz.

 Czas jest nieskończony jak droga w nieskończoność. Co byśmy nie robili, czy to zły czy dobry uczynek, czas to zapamięta. Czas jest jak lustro, odbija nawet najmniejsze nasze ruchy.

 Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo płynąca woda, którą dotknąłeś zniknęła już do zawsze. Nie możesz dotknąć tych samych wód.