Są ludzie, którzy marnują czas, nie potrafiąc zdecydować, kiedy skończyć coś odmienne i kiedy zacząć coś nowego. I są tacy, którzy wykorzystują każdy marnowany przez innych moment.
Karty z przeszłości
każdy tasuje, jak mu pasuje.
Czas to rzecz niezmiernie cenna, niestety często nie doceniamy jego wartości. Dopiero kiedy brakuje nam czasu, zdajemy sobie sprawę, jak wiele moglibyśmy osiągnąć, gdybyśmy tylko potrafili go właściwie wykorzystać.
Czas to coś, czego nie można kupić, nie można go zdobyć ani odzyskać. Kiedy mija, jest stracony na zawsze. Dlatego niezmiernie ważne jest, aby zrozumieć, jak go efektywnie wykorzystać.
Czas nas uczy, zbyt często na własnych błędach, że życie nie jest basenem, lecz oceanem. Zbyt wielkim, by poznawać jego głębie. Zbyt nieprzewidywalnym, by przewidzieć jego sztormy. Zbyt pięknym, by go nie kochać.
Trzeba pamiętać, że żyłam przeszłością, a to zabiera człowiekowi zbyt dużo czasu.
Nie mierzę swojego życia latami. Mierzę je chwilami i wszystkim, co robię, by te chwile sprawiły, że czuję się żywy. Chwile, które przekraczają granice. Nie chcę osiągnąć pięknego końca. Chcę piękna bez końca.
Czas, który sector tak szybko, jest czymś więcej, niż niezdefiniowana jednostka międzynarodowa, jest to coś, co umyka, czego nie można powstrzymać, czego nie da się odzyskać.
Nie odkładaj na później tego, co możesz zrobić teraz. Czas jest jak rzeka - nie możesz dotknąć dwukrotnie tej samej wody, ponieważ woda, którą dotknąłeś, już płynie dalej. Nie ma takiej samej wody, nie ma takiego samego momentu.
Czas mija jedynie po to, by przypominać o tym, co naprawdę istotne. Czas mija, ale dziedzictwo trwa. Czas mija, ale miłość przeżywa. Czas mija, ale dusza pamięta. Czas mija, abyśmy umieli docenić chwile teraźniejsze.
