Czas - bezcenny skarbiec doświadczenia

 Bo kiedy nadchodzi wieczór,
wszystkie wspomnienia wracają.

 Czas jest nieskończony jak droga w nieskończoność. Co byśmy nie robili, czy to zły czy dobry uczynek, czas to zapamięta. Czas jest jak lustro, odbija nawet najmniejsze nasze ruchy.

 Czas śpi za moimi plecami, ale nie lubi robić tego w tajemnicy. Musi mi przypominać o sobie; sypie mi na głowę piaskiem z swojego zegara klepsydry, szeleści w kalendarzu, mówi: tutaj, patrz jak płynie. A ja patrzę.

 Kiedy jesteś szczęśliwy, nie zauważasz upływu czasu. Kiedy jesteś smutny, czas wydaje się nieskończony. Ale prawdziwa sztuka polega na zrozumieniu, że zawsze mamy ten sam czas.

 Czas mija jedynie po to, by przypominać o tym, co naprawdę istotne. Czas mija, ale dziedzictwo trwa. Czas mija, ale miłość przeżywa. Czas mija, ale dusza pamięta. Czas mija, abyśmy umieli docenić chwile teraźniejsze.

 Nie za bardzo wiadomo jakże to się dzieje
że czas wtedy przychodzi gdy go wcale nie ma
i w sam raz tyle tylko ile go potrzeba

 Nie ma nić trudniejszego od czekania.
Muszę się z tym oswoić, poczuć, że jesteś
ze mną, nawet jeśli nie ma cię w pobliżu.

 Czas to rzeka, która nieustannie płynie, nie zważając na to, czy jesteśmy gotowi iść z prądem, czy też wolimy tkwić w miejscu.

 Czas jest postrzegany jako coś nieosobistego, obiektywnego, jako swoisty format, w którym istnieje całe nasze życie, gdy na prawdę jest – niejako paradoxalnie – najosobistowszym aspektem naszego bytowania.

 Czas jest tym, czego najbardziej nam brakuje, mimo że w rzeczywistości jest to jedyna rzecz, która jest naprawdę nasza.