Czas - bezcenny skarbiec doświadczenia

 Czas jest tym jedynym nauczycielem, którego nie można oszukać, zaskoczyć ani przekupić. Czas uczciwie weryfikuje nasze sukcesy i porażki, niewzruszone osądy traktując z godnością i długotrwałością. Czas pokazuje, co jest trwałe, a co przemijające.

 Czas to jedno z niewielu rzeczy, których nie możemy kontrolować, nie możemy go zatrzymać, przyspieszyć ani cofnąć. Musimy więc nauczyć się doceniać każdą chwilę, jaką mamy.

 Nie wiedziałam jak sobie umeblować czas.

 Nie mierz czasu godzinami, lecz poziomem skupienia, jakie potrafisz utrzymać. Czas jest bowiem jedynie iluzją. Zwróć uwagę na to, co dzieje się w danej chwili, a zrozumiesz, że czas to tylko forma, za pomocą której odmierzamy nasze doświadczenia.

 Czas jest postrzegany jako coś nieosobistego, obiektywnego, jako swoisty format, w którym istnieje całe nasze życie, gdy na prawdę jest – niejako paradoxalnie – najosobistowszym aspektem naszego bytowania.

 Czas jest rybą, której nie widać w błeźniącej tafli rzeki, czasem myślimy, że uchwyciliśmy go, ale on wymyka się i znika w głąb wód, zanim zdążymy zamknąć dłonie.

 Pamięć ma tę szczególną cechę, że wszystko zawsze wydaje się odległe, zarówno przeszłość, jak i przyszłość, podczas gdy teraźniejszość jest zawsze zajęta przez tę samą monotonną, niezmienną rzeczywistość, która zawsze jest taka sama dla wszystkich.

 Czas przeznaczony na rekonesans nigdy nie jest stracony.

 Czas i zdrowie to dwa cenne skarby, których nie rozpoznajemy i nie doceniamy dopóki się nie wyczerpią.

 Czasem o byle cień człowiek ma żal
do człowieka. A życie jak cień ucieka.