Nikt nie może cofnąć się w czasie i napisać
nowego początku, ale każdy może zacząć
od dzisiaj i dopisać nowe zakończenie.
Czas jest czymś, czego nigdy nie mamy wystarczająco, ale niestety, nie możemy to zobaczyć dopóki nie starzejemy się. Nie możemy docenić wartości czasu, gdy jesteśmy młodzi.
Ważne jest nie to, ile mamy
czasu, ale to, co z nim zrobimy.
Ludzie biegnący przez morze zmieniają niebo, nie ducha. Cokolwiek widzisz, gdziekolwiek jesteś, to zawsze jesteś sam z sobą. Boskość jest w nas, daleko w głąb naszej duszy. Jeżeli to miejsce jest czyste, jasne, jeżeli ty sam nie wprowadzasz tam smutku, co za różnica, czy ból ciała cię dotyka, czy zmieniają się rzeczy na zewnątrz? Każde miejsce staje się wolnym niebem dla człowieka mędrca.
Czy Ciebie też ogarnia smutek,
kiedy myślami wracasz do cudownych chwil i wiesz, że możesz do nich już nie wrócić?
Nie pędź, czas się nie kończy.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo przepływała i przepływa, ciągle. Ciesz się każdym momentem życia.
Czas jest jak rzeka, którą nie można przekroczyć dwa razy w tym samym miejscu, więc korzystaj z każdej chwili, ponieważ nigdy więcej nie wróci.
Gdybyśmy nie umierali, czas byłby tylko wymiarem przestrzeni. W takiej przestrzeni człowiek mógłby być wszędzie naraz. Umieranie uniemożliwia nam bycie wszędzie naraz, narzucając nam bycie zawsze tu i teraz.
Każde czasy są zepsute na swój własny, nowy sposób.
