Czas jest rzeką, której nurt nieustannie nas pędzi, choć wydaje się, że to my jesteśmy w biegu. Dlatego nie mamy w życiu większego wroga niż czas.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo przepływała woda, której dotknąłeś, nigdy już nie powróci. Ciesz się każdym momentem.
Czas, który ucieka nam przez palce jest jedynym, który nas nie zwodzi. Czas jest istotą życia, najważniejszym składnikiem każdej decyzji, każdej próby, każdego dzisiaj.
Tak łatwo zapominamy, że wszystko może się zatrzymać w jednej chwili.
Czas jest jak rzeka, nie możemy dotknąć dwa razy tej samej wody, ponieważ płynąca woda, którą dotkniemy raz, już dawno przepłynęła i nigdy więcej nie powróci.
Czas jest jak rzeka, nie możesz dwukrotnie dotknąć tej samej wody, bo płynąca, która przeszła, nigdy nie powróci. Ciesz się więc każdą chwilą, którą życie ci daje.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwukrotnie, bo woda, której dotknąłeś już przepłynęła. Taka jest podstawa życia.
Czas jest bardzo wolny dla tych, którzy czekają, bardzo szybki dla tych, którzy się boją, bardzo długi dla tych, którzy smucą się, bardzo krótki dla tych, którzy świętują. Ale dla tych, którzy kochają, czas nie istnieje.
Czas jest zbyt powolny dla tych, którzy czekają, zbyt bystry dla tych, którzy się boją, zbyt długi dla tych, którzy się smucą, zbyt krótki dla tych, którzy się radośnie bawią. Ale dla tych, którzy kochają, czas jest wiecznością.
Czas jest postrzegany jako coś nieosobistego, obiektywnego, jako swoisty format, w którym istnieje całe nasze życie, gdy na prawdę jest – niejako paradoxalnie – najosobistowszym aspektem naszego bytowania.
